ពិតណាស់ នេះជាគ្រាដ៏រំភើបរីករាយសម្រាប់សមាជិកនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ។ យើងធ្វើជាសាក្សីចំពោះការចាក់ស្រោចនៃការទទួលវិវរណៈ ជាបន្ដបន្ទាប់ ដែលបានពិភាក្សា និង បានបញ្ជាក់ដោយព្យាការី អ្នកមើលឆុត និងអ្នកទទួលវិវរណៈដើម្បីពន្លឿនកិច្ចការនៃក្ដីសង្គ្រោះនៅទាំងសងខាងនៃវាំងនន ។ នេះជាកិច្ចការបន្ទាន់ក្នុងការជួយនៅក្នុងជំនាន់កំពុងពេញវ័យដើម្បីបន្តឆ្ពោះទៅមុខ ហើយតម្កើងឡើងនៅក្នុងការរៀបចំសម្រាប់បេសកម្មដែលបានតែងតាំងនៅលើផែនដីរបស់ពួកគេ ។
ចំណុចសំខាន់មួយនៃការផ្លាស់ប្តូរចំពោះកម្មវិធីកុមារ និងយុវវ័យគឺឯករាជរាជ្យភាពដែលផ្តល់ឲ្យមនុស្សវ័យក្មេងរបស់យើងនូវការស្វែងរកគោលដៅផ្ទាល់ខ្លួនដែលកាត់តម្រឹមយ៉ាងត្រឹមត្រូវដើម្បីដើរតាមព្រះយេស៊ូវដែល « ប្រកបដោយប្រាជ្ញារឹតតែច្រើនឡើង ហើយជាទីគាប់ព្រះហឫទ័យដល់ព្រះ និងចិត្តមនុស្សផង » ។ ១ ព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺជាគំរូដ៏ឥតខ្ចោះនៃអស់ទាំងសេចក្ដីសុចរិត ។ ការស្តាប់ និងការធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវ គឺជាមធ្យោបាយតែមួយគត់ដើម្បី ត្រឡប់ទៅកាន់វត្តមាននៃព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើង ។ នៅពេលកុមាររៀនធ្វើការជ្រើសរើសដោយខ្លួនពួកគេតាមរយៈការដឹកនាំពីឪពុកម្ដាយ និងថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ ពួកគេបានចាប់ផ្តើមបង្កើតលំនាំគំរូទៅតាមការលូតលាស់នៃអាយុរបស់ពួកគេផ្ទាល់ ។ ពួកគេអាចរៀន ធ្វើការសម្រេចចិត្តពឹងផ្អែកទៅលើគំរូរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទោះបីជាកំពុងរស់នៅក្នុងពិភពលោកដែលកាន់តែស្មុគស្មាញនេះក្តី ។
ឪពុកម្ដាយ គឺជាធនធានដំបូងនៃការជុំរុញទឹកចិត្ត និងជាជំនួយការចំពោះភាពជោគជ័យរបស់កូនៗពួកគេ ។ នេះគឺជាការសង្កត់ធ្ងន់ដ៏សំខាន់ដែលបានបង្រៀនជាយូរមកហើយ រហូតដល់បច្ចុប្បន្នដោយព្យាការីនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ។
«…ការរៀនសូត្រដំណឹងល្អ ឯកសិទ្ធិនៃការបម្រើ ការអភិវឌ្ឍបុគ្គលិកលក្ខណៈ និងសកម្មភាពរំភើបៗទាំងឡាយ ។ កិច្ចខិតខំនេះចាប់ផ្តើមឡើងនៅឯគេហដ្ឋាន ។ ឳពុកម្តាយមានការទទួលខុសត្រូវដ៌ពិសិដ្ឋក្នុងការបង្រៀនកូនចៅរបស់ពួកគេទៅរកពន្លឺ និងសេចក្ដីពិត ។ ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្របានផ្តល់ការគាំទ្រ និងសេចក្តីណែនាំដ៏មានតម្លៃដល់កុមារ យុវវ័យ និង ក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ » ។ ២
ឳពុកម្តាយ ត្រូវបានគាំទ្រនៅក្នុងតួនាទីដ៏សំខាន់របស់ពួកគេ តាមរយៈភាពជាអ្នកដឹកនាំបព្វជិតភាព ៖
«…នៅក្នុងវួដ [ ឬសាខា ] កងទ័ពយុវវ័យរបស់ព្រះអម្ចាស់ដឹកនាំដោយប៊ីស្សព [ ឬ ប្រធានសាខា ] ជាពួកអ្នកបម្រើដ៏លះបង់របស់ព្រះអម្ចាស់ ។ ការទទួលខុសត្រូវទីមួយ និងដ៏សំខាន់បំផុតរបស់ប៊ីស្សពគឺដើម្បីមើលថែក្រុមយុវជន និងក្រុមយុវនារីនៅក្នុងវួដ [ ឬសាខា ] របស់គាត់ ។ »៣
តាមរយៈកិច្ចខិតខំរួមមាន ១) ការដាក់គោលដៅផ្ទាល់ខ្លួន ២) សេចក្តីណែនាំពីឳពុកម្តាយ ៣) ភាពជាអ្នកដឹកនាំបព្វជិតភាព នោះកុមារនឹងយុវវ័យរបស់យើងនឹងទទួលបទពិសោធន៍កាន់តែមានភាពជោគជ័យកាលដែលពួកគេមានភាពរីកចម្រើននៅលើផ្លូវនៃសេចក្តីសញ្ញារបស់ព្រះអម្ចាស់ ។
មានគោលដៅដែលមានភាពស័ក្ដិសមជាច្រើនដែលកុមារ និងយុវវ័យអាចដាក់ និងស្វែងរកសម្រាប់ខ្លួនរបស់ពួកគេផ្ទាល់ ។ ប៉ុន្តែក្នុងចំណោមគោលដៅរបស់ពួកគេមានគោលដៅធំមួយដែលមានអត្ថន័យយ៉ាងជ្រាលជ្រៅនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ គឺការរស់នៅ និងមានភាពស័ក្តិសមសម្រាប់មានប័ណ្ណចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធដែលមានសុពលភាព ។ នោះជាពរជ័យអស្ចារ្យណាស់ ដែលបានដឹងថា « យុវនារី និងយុវជនដែលបានតែងតាំងហើយ នឹងមានសិទ្ធិកាន់បណ្ណចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធប្រើប្រាស់មានកំណត់ចាប់ផ្តើមនៅខែមករានៅដើមឆ្នាំនៅពេលដែលពួកគេឈានចូលអាយុ ១២ ឆ្នាំ ។ »៤ ពួកគេអាចចូលទៅក្នុងដំណាក់នៃព្រះអម្ចាស់ដើម្បីធ្វើកិច្ចការផ្សេងៗសម្រាប់ញាតិសន្តានដែលចែកឋានទៅហើយរបស់ពួកគេ ។ តាមរយៈការទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធពួកគេនឹងមានអារម្មណ៍ថា ពួកគេបានធ្វើការជាដៃគូជាមួយព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដូចការព្យាករណ៍ពីបុរាណ « …ព្រះអង្គសង្គ្រោះនឹងឡើងលើភ្នំស៊ីយ៉ូន…» ៥ ពួកគេក៏អាចទន្ទឹងទៅដល់ថ្ងៃមួយដែលពួកគេនឹងទទួលពិធីអំណោយទានពិសិដ្ឋរបស់ពួកគេបន្ទាប់ពីទទួលការហៅបម្រើបេសកកម្មពីព្យាការីដែលនៅរស់ ។ បន្ទាប់មកជួយក្នុងការប្រមូលផ្តុំអ៊ីស្រាអែលក្នុងការថ្វាយបង្គំនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធពេញមួយជីវិតរបស់ពួកគេ ។
« រាល់ពេលដែលប្អូនៗធ្វើអ្វីមួយដើម្បីជួយនរណាម្នាក់—ទាំងសង្ខាងនៃវាំងនន—បោះជំហានទៅក្នុងការធ្វើសេចក្ដីសញ្ញាជាមួយនឹងព្រះ ហើយទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃបុណ្យជ្រមុជទឹក និងព្រះវិហារបរិសុទ្ធដ៏សំខាន់របស់ពួកគេ នោះប្អូនៗកំពុងជួយប្រមូលអ៊ីស្រាអែល ។ វាគឺសាមញ្ញយ៉ាងដូច្នោះឯង»។ ៦
« នរណាម្នាក់ » រួមទាំងខ្លួនពួកគេញាតិសន្តានដែលចែកឋានទៅរបស់ពួកគេ និងមនុស្សដែលរស់នៅក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះផងដែរ ។
ទោះបីជាគ្មានព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅក្នុងប្រទេសរបស់ពួកគេក្តី ក៏យុវវ័យរបស់យើងអាចដឹងថាការទទួលបានប័ណ្ណចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធ គឺជារបៀបមួយដើម្បី « ស្ដាប់ឭទ្រង់ ! » ៧ វាគឺជាការរំឭកដល់ពួកគេថាការស្ដាប់ឭទ្រង់ គឺជារស់នៅដោយមានគុណធម៌ដែលជាផ្នែកមួយនៃសេចក្ដីសញ្ញាពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកដ៏ពិសិដ្ឋរបស់ពួកគេ ។
« តើអ្នកណានឹងឡើងទៅឯភ្នំនៃព្រះយេហូវ៉ា ? តើអ្នកណានឹងឈរនៅក្នុងទីបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់បាន ? « អ្នកដែលមានដៃស្អាត និង ចិត្តបរិសុទ្ធ…»៨
« ចំពោះខ្ញុំវានឹងជារឿងដ៏ល្អមួយ បើឪពុកម្តាយគ្រប់រូបមានរូបភាពព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅគ្រប់បន្ទប់ដេកក្នុងផ្ទះរបស់ពួកគេ ដើម្បីឲ្យកូនៗរបស់ពួកគេចាប់តាំងពីពួកគេនៅជាទារកអាចមើលឃើញរូបភាពនោះជារៀងរាល់ថ្ងៃ រហូតដល់វាក្លាយទៅជាចំណែកមួយនៃជីវិតរបស់ពួកគេ ។ នៅពេលគាត់ឈានចូលដល់វ័យដែលគាត់ចាំបាច់ត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏សំខាន់ នោះវានឹងមានជាស្រេចសម្រាប់ធ្វើការសម្រេចចិត្តនោះ ។ »
សូមមើល The Teachings of Spencer W. Kimball ( ឆ្នាំ ១៩៨២ ) ទំព័រ ៣០១
ប្រធាន ស្ពែនស៊ើរ ដបុលយូ ឃឹមបឹល បានផ្តល់ដំបូន្មានថារបៀបមួយដើម្បីពង្រឹង សារៈសំខាន់នៃការធ្វើឲ្យព្រះគ្រីស្ទក្លាយជាចំណុចសំខាន់នៃជីវិតរបស់ពួកគេ គឺតាមរយៈការថ្វាយបង្គំក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។
« ចំពោះខ្ញុំវានឹងជារឿងដ៏ល្អមួយ បើឪពុកម្តាយគ្រប់រូបមានរូបភាពព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅគ្រប់បន្ទប់ដេកក្នុងផ្ទះរបស់ពួកគេ ដើម្បីឲ្យកូនៗរបស់ពួកគេចាប់តាំងពីពួកគេនៅជាទារកអាចមើលឃើញរូបភាពនោះជារៀងរាល់ថ្ងៃ រហូតដល់វាក្លាយទៅជាចំណែកមួយនៃជីវិតរបស់ពួកគេ ។ នៅពេលគាត់ឈានចូលដល់វ័យដែលគាត់ចាំបាច់ត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏សំខាន់ នោះវានឹងមានជាស្រេចសម្រាប់ធ្វើការសម្រេចចិត្តនោះ ។ »៩
ក្នុងនាមជាឪពុកម្ដាយ និងអ្នកដឹកនាំ យើងមានការទទួលខុសត្រូវទៅលើសុខមាលភាពផ្នែកសីលធម៌នៃជំនាន់ដែលកំពុងពេញវ័យ ។ យើងត្រូវតែជួយដល់ពួកគេឲ្យធំឡើងឲ្យអភិវឌ្ឍន៍ និងបំពេញ បេសកកម្មដែលបានតែងតាំងទុកជាមុនរបស់ពួកគេ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្តី យើងត្រូវតែរស់នៅដោយមានភាពសក្តិសម និងកាន់ប័ណ្ណចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធដែលមានសុពលភាព ។ ទើបយើងអាចបង្រៀនដល់ពួកគេដោយ « ព្រះចេស្ដា និងសិទ្ធិអំណាចនៃព្រះ » ថាយើងពិតជាដាក់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាចំណុចសំខាន់នៃជីវិតរបស់យើង ។ សូមគូសបញ្ជាក់ថា ការថ្វាយបង្គំក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ គឺយើងរក្សាកែវភ្នែកទាំងស្រុងរបស់យើងចំពោះសិរីល្អនៃទ្រង់ និងបង្កប់នូវការបង្រៀនរបស់ព្រះគ្រីស្ទ « …ទោះជាដោយសំឡេងរបស់យើងផ្ទាល់ ឬក៏ដោយសំឡេងនៃពួកអ្នកបម្រើរបស់យើងក្ដី គឺដូចតែគ្នា… » ។ ១១ ទាំងនៅក្នុងចិត្តនិងផ្នត់គំនិតរបស់យើង ។
« ហើយពួកគេបានបោះត្រសាលនៅជុំវិញព្រះវិហារបរិសុទ្ធ មនុស្សម្នាក់ៗមានទ្វារត្រសាល បើកចំហរទៅរកព្រះវិវហាររបសុទ្ធដើម្បីឲ្យគេអាចនៅក្នុងត្រសាល ហើយស្តាប់ពាក្យទាំងឡាយដែលសេ្តចបេនយ៉ាមីននឹងមានបន្ទូលមកកាន់ពួកគេ »។១២
សេចក្តីយោង
១ លូកា ២:៥២
២ អារម្ភកថាដោយគណៈប្រធានទីមួយ និង កូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ នៅក្នុងកម្មវិធីកុមារ និងយុវវ័យរបស់សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ—កូនសៀវភៅសេចក្តីណែនាំសម្រាប់ឪពុកម្តាយ និងថ្នាក់ដឹកនាំ ។
៣ ប្រធានរ័សុល អិម ណិលសុន « សាក្សីនៃ កូរ៉ុមបព្វជិតភាពអើរ៉ុន និងថ្នាក់របស់ក្រុមយុវនារី » ។ សន្និសីទទូទៅខែតុលាឆ្នាំ ២០១៩
៤ សារលិខិតរបស់គណៈប្រធានទីមួយទៅកាន់សាសនាចក្រ « Age-Group Progression for Children and Youth » ថ្ងៃទី ១៤ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ២០១៨ ។
៥ អូបាឌា ១:២១ ។
៦ ប្រធានរ័សុល អិម ណិលសុន « ក្តីសង្ឃឹមរបស់អ៉ីស្រាអែល »ការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានទូទាំងពិភពលោកសម្រាប់យុវវ័យ ថ្ងៃទី ៣ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ២០១៨ ។
៧ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:១៧ ។
៨ ទំនុកតម្កើង ២៤:៣–៤
៩ សូមមើល The Teachings of Spencer W. Kimball ( ឆ្នាំ ១៩៨២ ) ទំព័រ ៣០១ ។
១០ អាលម៉ា ១៧:៣ ។
១១ គ និង ស ១:៣៨ ។
១២ ម៉ូសាយ ២:៦ ។