ឆ្នាំនេះគឺជាខួបលើកទី ១៧៩ របស់សមាគមសង្គ្រោះនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ។ ចេញពីការចាប់ផ្ដើមដំបូងដ៏រាបសាមួយ ដែលមានស្ដ្រីបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយតែម្ភៃនាក់នៅក្រុងណៅវូ រដ្ឋអិលលីណោយ ក្នុងឆ្នាំ ១៨៤២ សមាគមនេះបានរីកចម្រើនទៅជាអង្គការស្ដ្រីដ៏ធំជាងគេបំផុតមួយនៅក្នុងពិភពលោកនេះ ។ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ស្ដ្រីបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយជាងប្រាំពីរលាននាក់ពីក្នុងប្រទេស និងទឹកដីចំនួន ១៩០ នៅជុំវិញពិភពលោក ផ្ដល់ការបម្រើដូចជាព្រះគ្រីស្ទទៅកាន់ក្រុមគ្រួសារ និងសហគមន៍របស់ពួកគេ ក៏ដូចជាសាសនាចក្រ ។ អំឡុងជំងឺរាតត្បាតនេះ បងប្អូនស្ដ្រីនៅតំបន់ជាច្រើនក្នុងពិភពលោកនេះបានដេរ និងបរិច្ចាគម៉ាស់ កាបូបអនាម័យ កញ្ចប់សង្គ្រោះបឋម និងសម្ភារការពារទៅដល់សហគមន៍ និងមនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់ពួកគេ ។ ជីវិតជាច្រើនបានទទួលពរជ័យដោយសារការបម្រើដ៏សប្បុរស និងគ្មានភាពអាត្មានិយមរបស់បងប្អូនស្ដ្រីទាំងនេះ ។ ពិភពលោកទាំងមូលបានដឹងពីឥទ្ធិពលដ៏មានអានុភាពរបស់ពួកគេ និងពរជ័យដែលកើតចេញពីដួងចិត្តដែលពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់ ពេលវេលា និងការជួយរបស់ពួកគេ ។
នៅក្នុងបទគម្ពីរ យើងមានគំរូជាច្រើនអំពីឥទ្ធិពលដ៏មានអានុភាពនៃស្ដ្រីសុចរិត ។ នាងអេសធើរគឺជាស្ដ្រីដ៏ក្លាហានម្នាក់ ដែលព្រះបានរៀបចំឲ្យកើតមក « សម្រាប់ពេលនេះឯង » ដើម្បីសង្គ្រោះរាស្ដ្រក្នុងសេចក្ដីសញ្ញារបស់ទ្រង់ ( នាងអេសធើរ ៤:១៤ ) ។ នាងតេប៊ីថាគឺជាអ្នកប្រែចិត្តជឿគ្រីស្ទានម្នាក់នៅក្រុងយ៉ុបប៉េ ដែលមានសេចក្ដីជំនឿដ៏ខ្លាំងដែលបានជួយមនុស្សយ៉ាងច្រើន រហូតដល់ព្រះគម្ពីរតម្កើងនាងក្នុងប្រវត្តិសាស្ដ្រថា « បានធ្វើគុណ ហើយដាក់ទានជាច្រើន » ។ សាវកពេត្រុសបានប្រោសនាងឲ្យរួចពីសេចក្ដីស្លាប់ ហើយតាំងពីនោះមកមានមនុស្សជាច្រើន « បានជឿដល់ព្រះអម្ចាស់ » ។ ( សូមមើល កិច្ចការ ៩: ៣៦-៤៣ ) អ័ប៊ីស ដែលជាអ្នកបម្រើសាសន៍លេមិនដ៏រាបសាម្នាក់ បានដើរតួយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការនាំប្រជាជនសាសន៍លេមិនរាប់ពាន់នាក់របស់នាង « មកឲ្យស្គាល់ព្រះអម្ចាស់ » ( អាលម៉ា ២៣:៥ ) ។ ម្ដាយដ៏សុចរិតរបស់កងទ័ពកម្លោះ ២០០០ នាក់បានចិញ្ចឹមកូនប្រុសដ៏ស្មោះត្រង់ និងស្មោះស័្មគ្រមួយជំនាន់ ដែលបានចូលធ្វើជាកងទ័ពសាសន៍នីហ្វៃ បានប្រយុទ្ធយ៉ាងក្លាហាន បានរងរបួសជាច្រើននាក់ ប៉ុន្ដែពុំមាននរណាម្នាក់បានស្លាប់ឡើយ ។ ម្ដាយរបស់ពួកគេបានបង្រៀនពួកគេថា « បើសិនជាពួកគេពុំសង្ស័យទេ នោះព្រះទ្រង់នឹងដោះលែងពួកគេឲ្យរួច » ហើយពួកកូនប្រុសដែលបានលើកតម្កើងសេចក្ដីជំនឿ និងត្រូវបានការពារដោយសេចក្ដីជំនឿទាំងនេះ បានប្រាប់ហេលេមិនថា « យើងខ្ញុំមិនសង្ស័យសោះថា ម្ដាយយើងដឹងការណ៍នេះ » ។ ( អាលម៉ា ៥៦:៤៨ ) ។ សព្វថ្ងៃនេះ យើងនៅតែមាននាងអេសធើរ នាងតេប៊ីថា នាងអ័ប៊ីស និងម្ដាយដ៏សុចរិតដូចជាកងទ័ពកម្លោះទាំងនោះ ជាច្រើននៅក្នុងចំណោមពួកយើង ។
« ពុំមានអ្វីនៅក្នុងពិភពលោកនេះផ្ទាល់ខ្លួនខ្លាំង បីបាច់ខ្លាំង ឬផ្លាស់ប្ដូរជីវិតខ្លាំងដូចជាឥទ្ធិពលរបស់ស្ដ្រីសុចរិតម្នាក់នោះឡើយ »
ប្រធាន អិម រ័សុល បាឡឺដ
បីបួនឆ្នាំកន្លងទៅ ខ្ញុំបានស្ដាប់ឮការសន្ទនាមួយរវាងបងប្អូនស្ដ្រីពីរនាក់ បន្ទាប់ពីសកម្មភាពរៀនសូត្ររបស់សមាគមសង្គ្រោះមួយ ។ បងប្អូនស្ដ្រីម្នាក់បានសួរទីប្រឹក្សាសមាគមសង្គ្រោះថា តើគាត់អាចយកផលិតផលសម្រេចដែលនៅសល់ទៅផ្ទះបានទេ ។ ទីប្រឹក្សានោះបានឆ្លើយថា « ប្រាកដណាស់ ! តើបងនឹងឲ្យវាទៅនរណា ? » គាត់បានតបថា « បងស្រីម្នាក់ដែលខ្ញុំផ្ដល់ការងារបម្រើ មិនអាចមកចូលរួមនាយប់នេះបាន ។ ខ្ញុំចង់យករបស់នេះឲ្យគាត់ ដោយសារខ្ញុំគិតថា គាត់អាចចូលចិត្តវា » ។ ឱ! បងស្រីរូបនេះគឺដូចជាទេវតាម្នាក់ ! ប្រហែលពីរឆ្នាំកន្លងទៅ ខ្ញុំបានទៅលេងបងស្រីម្នាក់នៅអាស៊ី ។ បងស្រីរូបនេះបានរំភើបនឹងបង្ហាញដល់ខ្ញុំពីកំណត់ត្រាពង្សាវលី ដែលគាត់បានប្រមូលផ្ដុំ ហើយវាមានឈ្មោះរាប់រយពាន់ ។ គាត់បានប្រាប់ខ្ញុំថា រាល់ពេលដែលគាត់បានដាក់ឈ្មោះទាំងនេះណាមួយទៅកាន់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ នោះគាត់មានអារម្មណ៍អំណរយ៉ាងខ្លាំង ដោយសារគាត់បានដឹងថា បុព្វការីជនរបស់គាត់អាចទទួលបានពិធីបរិសុទ្ធនៃការសង្គ្រោះដូចគ្នានឹងពិធីបរិសុទ្ធដែលគាត់បានទទួលដែរ ។ ទាំងនេះគ្រាន់តែជាគំរូពីរប៉ុណ្ណោះ ។ យើងអាចចងក្រងជាសៀវភៅជាច្រើន អំពីគំរូដ៏អស្ចារ្យនៃឥទ្ធិពលដ៏មានអានុភាពនៃស្ដ្រីសុចរិតនាសព្វថ្ងៃនេះ ។
ប្រធាន ណិលសុន បានបង្រៀនថា « វាមិនអាចធ្វើបានទេ ដើម្បីវាស់វែងពីឥទ្ធិពលដែល… ស្ត្រីមាន មិនគ្រាន់តែលើក្រុមគ្រួសារទេ ប៉ុន្តែលើសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ផងដែរ ក្នុងនាមជាភរិយា ជាម្ដាយ និងជាជីដូន ជាបងស្រី និងជាម្តាយមីង ជាគ្រូបង្រៀន និងជាអ្នកដឹកនាំ ហើយជាពិសេសក្នុងនាមជាអ្នកតាំងជាគំរូ ជាអ្នកការពារសេចក្ដីជំនឿដ៏ម៉ឺងម៉ាត់… » ។ [1]
ដូចគ្នានេះដែរ អែលឌើរ អិម រ័សុល បាឡឺដ នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានប្រាប់បងប្អូនស្ដ្រីពីរបៀបដែលពួកគេគឺជាផ្នែកដ៏សំខាន់នៅក្នុងកិច្ចការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ដោយថ្លែងថា « ពុំមានអ្វីនៅក្នុងពិភពលោកនេះផ្ទាល់ខ្លួនខ្លាំង បីបាច់ខ្លាំង ឬផ្លាស់ប្ដូរជីវិតខ្លាំងដូចជាឥទ្ធិពលរបស់ស្ដ្រីសុចរិតម្នាក់នោះឡើយ » ។ [2]
មិនថានៅផ្ទះ នៅក្នុងសហគមន៍ ឬនៅព្រះវិហារនោះទេ ស្ដ្រីដ៏ក្លៀវក្លាទាំងឡាយគឺជាផ្នែកដ៏សំខាន់នៅក្នុងកិច្ចការនៃសេចក្តីសង្រ្គោះនេះ ។ ពួកគេម្នាក់ៗនាំយកកម្លាំងដាច់ដោយឡែក និងពិសេសផ្ទាល់ខ្លួនមកកាន់គ្រួសាររបស់ពួកគេ និងសាសនាចក្រ ។ អែលឌើរ ជែមស៍ អ៊ី ហ្វោស្ដ បានថ្លែងដូចនេះអំពីស្ដ្រីក្នុងសាសនាចក្រ ។
« ខ្ញុំមិនមានពាក្យពេចន៍ណាដើម្បីបង្ហាញការគោរព ការដឹងគុណ និងការកោតសរសើររបស់ខ្ញុំចំពោះបងប្អូន ដែលជាស្ដ្រីដ៏អស្ចារ្យឲ្យអស់នោះទេ ។ ស្ដ្រីគ្រប់វ័យទាំងអស់នៅក្នុងសាសនាចក្រនេះបានទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋ ឲ្យមានអំណោយទាននៃព្រះគុណដ៏ទេវភាពចំពោះភាពជាស្ដី្ររៀងៗខ្លួន ។ យើងបន្ទាបខ្លួនដោយសារទង្វើនៃសេចក្ដីជំនឿ ភក្ដីភាព ការគោរពប្រតិបត្តិ និងការបម្រើពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់របស់បងប្អូន និងគំរូនៃសេចក្ដីសុចរិតរបស់បងប្អូន ។ សាសនាចក្រនេះមិនអាចសម្រេចជោគវាសនារបស់ខ្លួនបានដោយគ្មានស្ដ្រីដ៏ស្មោះស្ម័គ្រ និងស្មោះត្រង់ទាំងនេះបានទេ ជាស្ដ្រីដែលបានពង្រឹងដល់សាសនាចក្រយ៉ាងខ្លាំង ដោយសារតែសេចក្ដីសុចរិតរបស់ពួកគេ » ។ [3]
ខ្ញុំមានពរជ័យដោយសារស្ដ្រីដ៏អស្ចារ្យជាច្រើននៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ ៖ ជីដូនរបស់ខ្ញុំ ម្ដាយរបស់ខ្ញុំ ភរិយារបស់ខ្ញុំ បងប្អូនស្រីរបស់ខ្ញុំ កូនស្រីរបស់ខ្ញុំ និងបងប្អូនស្ដ្រីបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយផ្សេងទៀតជាច្រើន ។ ពួកគេទាំងអស់គ្នាបានជួយខ្ញុំឲ្យក្លាយជារូបខ្ញុំនៅថ្ងៃនេះ ហើយបានបង្ហាញខ្ញុំពីរបៀបដើម្បីមានចិត្តសណ្ដោស ស្រឡាញ់ និងសប្បុរសតាមគ្រប់របៀប ។
បងប្អូនស្រីជាទីស្រឡាញ់ សូមអរគុណចំពោះគំរូ និងការបម្រើដ៏អស្ចារ្យរបស់បងប្អូន ។ យើងបន្ដត្រូវការកម្លាំង សេចក្ដីជំនឿ ការយល់ដឹង និងភាពជាអ្នកដឹកនាំរបស់បងប្អូននៅក្នុងការស្ថាបនានគររបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ មិនថាបងប្អូនមានការហៅអ្វី ហើយមិនថាបងប្អូននៅទីណានោះទេ គំរូដ៏សុចរិតរបស់បងប្អូននឹងមានឥទ្ធិពលមហិមាទៅលើកូនៗ គ្រួសារ និងសហគមន៍របស់បងប្អូន ព្រមទាំងសាសនាចក្រផងដែរ ។
[1] រ័សុល អិម ណិលសុន « A Plea to My Sisters » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៥ ។
[2] អិម រ័សុល បាឡឺដ « Mothers and Daughters » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ ។
[3] ជែមស៍ អ៊ី ហ្វោស្ដ « You Are All Heaven Sent » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០២ ។