សេចក្តីស្រឡាញ់គឺជាការបង្ហាញជាសកលដែលវិសេសវិសាលបំផុតនៅគ្រប់ភាសា វប្បធម៌ សញ្ជាតិ និងសាសនា ។ បើគ្មានសេចក្តីស្រឡាញ់ទេ នោះយើងច្រើនតែជួបភាពវឹកវរ ការរងទុក្ខ ការស្អប់ ទុក្ខព្រួយ និងការស្លាប់ ។ ព្រះគ្រីស្ទបានព្យាករ និងព្រមានទុកជាមុនថា « ដោយព្រោះការទទឹងច្បាប់នឹងចម្រើនជាច្រើនឡើង បានជាសេចក្តីស្រឡាញ់របស់មនុស្សជាច្រើននឹងរសាយអស់ទៅ » [1] ដែលវាផ្ទុយពីនិស្ស័យរបស់ព្រះអង្គ ។
ផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះអនុញ្ញាតឲ្យយើងប្រែចិត្តដើម្បីអាចមានដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលបាននាំមកនូវការផ្លាស់ប្ដូរយ៉ាងធំដល់ពួកយើង ឬក៏នៅក្នុងចិត្តយើងខ្ញុំ ដែលធ្វើឲ្យយើងខ្ញុំពុំមានបំណងនឹងប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិតទៀតឡើយ ប៉ុន្តែចង់ប្រព្រឹត្តអំពើល្អជានិច្ចវិញ » ។ [2] ស្ថានភាពនៃទង្វើបែបនេះ នាំមកនូវសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏បរិសុទ្ធរបស់ព្រះគ្រីស្ទនៅក្នុងយើង ។ វាជួយឲ្យយើងមើលឃើញបុគ្គលម្នាក់ៗថា តើពួកគេល្អ ឬអាក្រក់ តាមរយៈព្រះនេត្ររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង « ចូរចាំចុះថា តម្លៃនៃព្រលឹងទាំងឡាយ គឺមហិមាណាស់ចំពោះព្រះនេត្រនៃព្រះ » ។ [3]
ដើម្បីត្រូវបានតម្កើងឡើង នោះយើងត្រូវតែប្រែក្លាយឲ្យដូចជាព្រះគ្រីស្ទ ។ ប្រសិនបើយើងស្រឡាញ់ទ្រង់ នោះយើងនឹងកាន់តាមបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ។ [4] យើងនឹងស្តាប់ « ព្រមធ្វើតាមសេចក្ដីទូន្មាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ហើយ [ សម្រាត ]ភាពខាងសាច់ឈាមចេញ [ ហើយក្លាយ ]ទៅជាអ្នកបរិសុទ្ធវិញ តាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះគ្រីស្ទដ៏ជាព្រះអម្ចាស់ [ ហើយក្លាយ ]ទៅដូចជាកូនក្មេង ងាយប្រដៅ ស្លូតបូត ទាបរាបសា អត់ឱន ពោរពេញទៅដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ព្រមទទួលនូវអ្វីៗទាំងអស់ ដែលព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ទតឃើញថាល្អចំពោះ [ យើង ] » ។ [5] នៅពេលនោះ យើងនឹង « គ្មានទោសនៅចំពោះព្រះឡើយ » [6] ។
មានពេលមួយអែលឌើរ រ័សុល អិម ណិលសុនបានបង្រៀន « តើយើងទាំងអស់គ្នា ពុំមែនជាកូនព្រះទេឬអី ? តាមពិត គ្មាននរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកយើង អាចឈប់ធ្វើជាកូនព្រះនោះទេ » [7] ។
មិនមានមួយវិនាទីណាដែលព្រះគ្រីស្ទនឹងឈប់ស្រឡាញ់យើងនោះទេ ។ ដូចគ្នានេះដែរ យើងគួរតែខិតខំបង្កើតសេចក្តីស្រឡាញ់ដល់មនុស្សទាំងអស់ ព្រមទាំងរក្សាសេចក្ដីសញ្ញានៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងសេចក្ដីសញ្ញានៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់យើងផងដែរ ។
« តើយើងទាំងអស់គ្នា ពុំមែនជាកូនព្រះទេឬអី ? តាមពិត គ្មាននរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកយើង អាចឈប់ធ្វើជាកូនព្រះនោះទេ »
អែលឌើរ រ័សុល អិម ណិលសុ
នៅពេលដែលព្រះគ្រីស្ទគង់នៅក្នុងសួនច្បារគែតសេម៉ានី នោះទ្រង់បានធ្វើដង្វាយធួនដ៏មហិមាសម្រាប់ព្រលឹងមនុស្សទាំងអស់—ទាំងអតីតកាល បច្ចុប្បន្នកាល និងអនាគតកាលផងដែរ ។ ការណ៏នោះត្រូវបានបញ្ចប់ និងល្អឥតខ្ចោះ ។ ទ្រង់ « ពុំបានបដិសេធអ្នកណាម្នាក់ដែលមករកទ្រង់ឡើយ គឺទាំងខ្មៅ និងស ទាំងបាវគេ និងសេរី ទាំងប្រុស និងស្រី ហើយទ្រង់នឹកចាំដល់ពួកអ្នកឥតសាសនា ហើយមនុស្សទាំងអស់ ទាំងពួកសាសន៍យូដា និងពួកសាសន៍ដទៃ ក៏ដូចគ្នានៅចំពោះព្រះដែរ » ។ [8]
ព្រះគ្រីស្ទបានធ្វើជាគំរូនៃភាពឥតខ្ចោះ និងសេចក្ដីសប្បុរស ៖
1. ព្រះអង្គបានពោរពេញទៅដោយមេត្តាករុណា នៅពេលដែលទ្រង់បានព្យាបាលស្ត្រីម្នាក់ « ដែលមានជំងឺធ្លាក់ឈាមអស់រយៈពេលដប់ពីឆ្នាំ » ។ [9]
2. ទ្រង់បានបង្ហាញសេចក្តីមេត្តាករុណាដល់ស្ត្រីម្នាក់ដែលប្រព្រឹត្តអំពើសហាយស្មន់ ។ [10]
3. ព្រះអង្គមិនបានមើលម៉ាថាយត្រឹមតែជាអ្នកប្រមូលពន្ធនោះទេ ប៉ុន្តែជាសាវក និងជាសាក្សីដ៏ពិសេសសម្រាប់ទ្រង់ ។ [11]
4. ទ្រង់បានប្រោសមនុស្សឃ្លង់ដប់នាក់ឲ្យជា ទោះបីជាមានតែមួយនាក់ដែលត្រឡប់មកថ្លែងអំណរគុណដល់ទ្រង់វិញក្ដី ។ [12]
5. ទោះបីជាទ្រង់មានការរងទុក្ខនៅលើឈើឆ្កាងដ៏ឃោរឃៅនៅឯកាល់វ៉ារីក្តី ក៏ទ្រង់បានអង្វរយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ « ឱ! ព្រះវរបិតាអើយ សូមអត់ទោសដល់អ្នកទាំងនេះផង ដ្បិតគេមិនដឹងជាគេធ្វើអ្វីទេ » ។ [13]
នីហ្វៃបានផ្តល់ដំបូន្មានល្អៗអំពីរបៀបដើម្បីអភិវឌ្ឍសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏បរិសុទ្ធរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ។ គាត់បានទូន្មានយើង « ត្រូវតែឈានទៅមុខដោយខ្ជាប់ខ្ជួននៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ដោយមានការភ្លឺថ្លានៃសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏ឥតខ្ចោះ ហើយដោយមានចិត្តស្រឡាញ់ព្រះ និងមនុស្សគ្រប់រូប ។ ហេតុដូច្នោះហើយ បើសិនជាអ្នករាល់គ្នាខិតខំជឿនទៅមុខ ដោយទទួលទាននូវព្រះបន្ទូលនៃព្រះគ្រីស្ទ ហើយកាន់ខ្ជាប់ដរាបដល់ចុងបំផុត មើលចុះ នោះព្រះវរបិតា ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលដូច្នេះថា ៖ អ្នករាល់គ្នានឹងមានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច » ។ [14]
យើងរៀនដើម្បីទទួលទាននូវព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះគ្រីស្ទ តែដំបូង ត្រូវអធិស្ឋានជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។ ដូច្នេះយើងអញ្ជើញព្រះវិញ្ញាណជួយយើងឲ្យរីករាយនឹងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះគ្រីស្ទដែល « គួរឲ្យប្រាថ្នាជាងផ្លែឈើណាៗទាំងអស់ » ។ [15] បន្ទាប់មកយើងនឹងអាចផ្តល់អាទិភាពសម្រាប់ថ្ងៃនោះជាមួយនឹងការអានព្រះគម្ពីរជាជាងបញ្ហាផ្សេងៗទៀត ។
សេចក្តីសង្ឃឹមរបស់ប្រធានរ័សុល អិម ណិលសុន នោះគឺថា យើងនឹងទទួលអារម្មណ៍ពីការសម្អាតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ នៅពេលយើងមានឆន្ទៈដើម្បីប្រែចិត្ត ហើយចង់ស្តាប់ទ្រង់ ។
« ខ្ញុំបានគិតអំពីតម្រូវការរបស់យើងម្នាក់ៗ ដើម្បីរើកម្ទេចកម្ទីចាស់ៗក្នុងជីវិតយើងចេញ ដោយមានជំនួយពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាដំណឹងល្អនៃការប្រែចិត្ត ។ ដោយសារតែដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ នោះដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ផ្ដល់ការអញ្ជើញមួយឲ្យបន្ដផ្លាស់ប្ដូរ រីកចម្រើន ហើយប្រែក្លាយកាន់តែបរិសុទ្ធ ។ នេះគឺជាដំណឹងល្អនៃសេចក្ដីសង្ឃឹម នៃការព្យាបាល និងនៃការរីកចម្រើន ។ ហេតុដូច្នេះហើយ ដំណឹងល្អគឺជាសារលិខិតនៃអំណរ ! វិញ្ញាណរបស់យើងអររីករាយនឹងគ្រប់ជំហានតូចៗ ដែលយើងឈានបោះទៅមុខ ។ [16]
សេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះមនុស្សទាំងអស់ និងការអភ័យទោសគឺមានការជាប់ទាក់ទងគ្នាយ៉ាងខ្លាំង ។ ដោយសារតែសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ធំធេងរបស់ទ្រង់ចំពោះយើង នោះព្រះវរបិតាសួគ៌ពុំដែលឈប់អត់ទោសឲ្យយើងទេ នៅពេលដែលយើងប្រែចិត្តពីការធ្វើខុសរបស់យើង ហើយទទួលយកដង្វាយធួនរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ហើយការពារក្តីរបស់ទ្រង់ចំពោះព្រះវរបិតាជំនួសឲ្យយើង ។ « ទោះជាយើងជំពាក់ព្រះអង្គសង្រ្គោះរបស់យើងនូវបំណុលដ៏អស់កល្បដែលមិនអាចសងវិញបានក៏ដោយ តែអ្វីដែលទ្រង់សុំពីយើងនោះគឺ ឲ្យយើងស្រឡាញ់ព្រះ រក្សាបទបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ និងបង្កើតនូវសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះមនុស្សទាំងអស់ ។
ដើម្បីជួយយើង នោះព្រះគ្រីស្ទបានបញ្ជាឲ្យយើងប្រែចិត្តហើយថា « ប៉ុន្តែរីឯអ្នកវិញ គឺតម្រូវឲ្យអត់ទោសដល់មនុស្សទាំងអស់ » [17] នៅពេលយើងស្វែងរក « ដើម្បីស្តាប់ទ្រង់ ! » [18] ហើយព្យាយាមស្វែងរកសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏បរិសុទ្ធរបស់ព្រះគ្រីស្ទ នោះយើងបង្កើតនូវចិត្ដរាបទាបប្រែចិត្តចំពោះអំពើបាបរបស់យើង ហើយអត់ទោសចំពោះបាបរបស់អ្នកដទៃ ។ សូមឲ្យយើងធ្វើយ៉ាងដូច្នេះ ដើម្បីយើង « រាល់គ្នាអាចក្លាយទៅជាកូនព្រះ ដើម្បីកាលណាទ្រង់នឹងលេចមក នោះយើងរាល់គ្នានឹងបានដូចជាទ្រង់ ត្បិតយើងនឹងឃើញទ្រង់ ជាទ្រង់ពិតប្រាកដ ដើម្បីឲ្យយើងអាចមានសេចក្ដីសង្ឃឹមនេះ ដើម្បីឲ្យយើងអាចបានបរិសុទ្ធដូចជា ទ្រង់បរិសុទ្ធ » ។” [19]
ឯកសារយោង
[1] ម៉ាថាយ ២៤:១២
[2] ម៉ូសាយ ៥:២
[3] គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៨:១០
[4] យ៉ូហាន ១៤:១៥
[5] ម៉ូសាយ ៣:១៩
[6] ម៉ូសាយ ៣:២១
[7] អែលឌើរ រ័សុល អិម ណិលសុន « ការសម្រេចិត្តសម្រាប់ភាពអស់កល្បជានិច្ច » សន្និសីទទូទៅខែតុលា ឆ្នាំ ២០១៣
[8] នីហ្វៃទី ២ ២៦:៣៣
[9] ម៉ាថាយ ៩:២០
[10] យ៉ូហាន ៨:១១
[11] ម៉ាថាយ ៩:៩
[12] លូកា ១៧:១៧
[13] លូកា ២៣:៣៤
[14] នីហ្វៃទី ២ ៣១:២០
[15] នីហ្វៃទី១ ៨:១៥
[16] ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន « សារលិខិតសា្វគមន៍ » សន្និសីទទូទៅ ខែមេសាឆ្នាំ ២០២១
[17] គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៦៤:១០
[18] យ៉ូសែប ស៊្មីធ — ប្រវត្តិ ១:១៧
[19] មរ៉ូណៃ ៧:៤៨