ក្រុមគ្រួសារ ៖ ការប្រកាសដល់ពិភពលោកចែងថា « ឪពុកម្តាយ មានកាតព្វកិច្ចដ៏ពិសិដ្ឋ ដើម្បីចិញ្ចឹមបីបាច់កូនចៅរបស់ខ្លួន ដោយក្តីស្រឡាញ់ និង សេចក្តីសុចរិត ផ្គត់ផ្គង់ សេចក្តីត្រូវការ ទាំងខាងរូបកាយ និង ខាងវិញ្ញាណរបស់ពួកគេ និង បង្រៀនពួកគេឱ្យចេះស្រឡាញ់ និង បម្រើគ្នាទៅវិញទៅមក ចេះគោរពព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយនៃព្រះ ហើយធ្វើជាពលរដ្ឋល្អ ចេះគោរពច្បាប់ គ្រប់ទីកន្លែង ដែលពួកគេរស់នៅ » ។
នៅពេលមានទារកមួយកើតមកក្នុងចំណងនៃស្វាមី និងភរិយា នោះពួកគេកំពុងតែបំពេញផ្នែកមួយនៃផែនការរបស់ព្រះវរបិតាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ក្នុងការនាំកូនចៅមកកាន់ផែនដី ។ ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា « នេះហើយជាកិច្ចការរបស់យើង និង សិរីល្អរបស់យើង—គឺដើម្បីនាំឲ្យមានអមតភាព និង ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដល់មនុស្ស »។ 1 ក្នុងនាមជាឪពុកម្ដាយក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ យើងត្រូវបានប្រទាននូវទំនុកចិត្តឲ្យថែទាំកូនចៅខាងវិញ្ញាណរបស់ព្រះ យើងចូលរួមក្នុងការទទួលខុសត្រូវស្មើភាពគ្នា ដើម្បីចិញ្ចឹមបីបាច់កូនចៅនៅក្នុងសេចក្តីសុចរិត ។
វិធីមួយដែលយើងអាចធ្វើកិច្ចការនេះ គឺការបង្កើតគេហដ្ឋាន ដែលមានពេញដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ ។ យើងត្រូវបានបង្រៀនថា « នៅពេលដែលយើងបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ និងអំណរគុណចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកនៅក្នុងគេហដ្ឋាន គឺយើងបានជួយនាំព្រះវិញ្ញាណឲ្យគង់នៅក្នុងគេហដ្ឋាន ។ នេះគឺជាអារម្មណ៍ដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទចង់ឲ្យយើងមាននៅក្នុងគេហដ្ឋានរបស់យើង ។ នេះជាមូលហេតុដែលយើងត្រូវបានបង្គាប់ឲ្យស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ។ គេហដ្ឋានដែលរីករាយ គឺជាគេហដ្ឋានដែលពេញដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ ជាកន្លែងដែលអញ្ជើញយាងព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់គង់នៅទីនោះ » ។ 2
អែលឌើរ រ៉ូបឺត ឌី ហែល ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀនថា « ក្នុងរឿងប្រៀបធៀបពីកូនខ្ជះខ្ជាយ យើងរកឃើញមេរៀនដ៏មានអានុភាពអំពីក្រុមគ្រួសារ ហើយជាពិសេសចំពោះឪពុកម្តាយ ។ បន្ទាប់ពីកូនប្អូន ‹ ភ្ញាក់ដឹងខ្លួន › [ លូកា ១៥:១៧ ] គាត់ក៏សម្រេចចិត្តត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ។
« តើគាត់អាចដឹងថា ឪពុករបស់គាត់នឹងមិនបដិសេធគាត់ដោយរបៀបណា ? ពីព្រោះគាត់ស្គាល់ចិត្តឪពុករបស់គាត់ ។ តាមរយៈការយល់ច្រឡំ ទំនាស់ និងកំហុសក្នុងយុវវ័យរបស់កូនប្រុស ខ្ញុំអាចស្រមៃឃើញថា ឪពុករង់ចាំជួយដោយមានការយល់ចិត្ត និង ក្តីអាណិតអាសូរ ចម្លើយដ៏ទន់ភ្លន់ ត្រចៀកចាំស្តាប់ និងការអភ័យទោសដោយក្តីស្រឡាញ់ ។ ខ្ញុំក៏អាចស្រមៃដែរថា កូនប្រុសរបស់គាត់ដឹងថា គាត់អាចមកផ្ទះវិញបាន ព្រោះគាត់ដឹងថា ផ្ទះដែលកំពុងរង់ចាំគាត់លក្ខណៈបែបណា » ។ 3
« ឪពុកម្តាយ មានកាតព្វកិច្ចដ៏ពិសិដ្ឋ ដើម្បីចិញ្ចឹមបីបាច់កូនចៅរបស់ខ្លួន ដោយក្តីស្រឡាញ់ និង សេចក្តីសុចរិត ផ្គត់ផ្គង់ សេចក្តីត្រូវការ ទាំងខាងរូបកាយ និង ខាងវិញ្ញាណរបស់ពួកគេ និង បង្រៀនពួកគេឱ្យចេះស្រឡាញ់ និង បម្រើគ្នាទៅវិញទៅមក ចេះគោរពព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយនៃព្រះ ហើយធ្វើជាពលរដ្ឋល្អ ចេះគោរពច្បាប់ គ្រប់ទីកន្លែង ដែលពួកគេរស់នៅ » ។
ក្រុមគ្រួសារ ៖ ការប្រកាសដល់ពិភពលោកចែងថា
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដំបូន្មានសំខាន់មួយទៀតអំពីរបៀបដែលយើងចិញ្ចឹមបីបាច់កូនចៅនៅក្នុងសេចក្តីសុចរិត ៖
« ហើយជាថ្មីទៀត ដរាបណាឪពុកម្ដាយមានកូនចៅនៅក្នុងក្រុងស៊ីយ៉ូន ឬនៅក្នុងស្តេកណាមួយដែលបានរៀបចំឡើងក្ដី ដែលពុំបានបង្រៀនកូនចៅឲ្យយល់នូវគោលលទ្ធិអំពីការប្រែចិត្ត សេចក្ដីជំនឿជឿដល់ព្រះគ្រីស្ទ ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់នៅ និងអំពីបុណ្យជ្រមុជទឹក ហើយនិងអំពីអំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដោយសារការដាក់ដៃលើ កាលមានអាយុ៨ឆ្នាំទេ នោះអំពើបាបនឹងធ្លាក់មកលើក្បាលរបស់ឪពុកម្ដាយវិញ ។ 4
« ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងពុំទ្រាំឲ្យកូនចៅរបស់អ្នកអត់ឃ្លាន ឬគ្មានសម្លៀកបំពាក់បិទបាំងកាយឡើយ ហើយអ្នករាល់គ្នាក៏ពុំទ្រាំឲ្យកូនចៅអ្នករំលងក្រឹត្យវិន័យទាំងឡាយនៃព្រះ ហើយឈ្លោះប្រកែកគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយបម្រើអារក្សដែលជាចៅហ្វាយនៃអំពើបាប …ដែលជាខ្មាំងសត្រូវដល់គ្រប់អស់ទាំងសេចក្ដីសុចរិត ។ ប៉ុន្តែអ្នករាល់គ្នានឹងបង្រៀនកូនចៅអ្នកឲ្យដើរតាមផ្លូវទាំងឡាយដែលពិត ហើយម៉ឺងមាត់ អ្នករាល់គ្នានឹងបង្រៀនកូនចៅអ្នកឲ្យស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ហើយឲ្យបម្រើគ្នាទៅវិញទៅមក » ។ 5
« ចូរបង្ហាត់កូនក្មេង ឲ្យប្រព្រឹត្តតាមផ្លូវដែលគួរប្រព្រឹត្ត នោះវានឹងមិនលះបង់ពីផ្លូវនោះដរាបដល់ចាស់ » ។ 6
យើងទាំងអស់គ្នាធ្លាប់បានឭពីសេចក្តីជំនឿដែលបានបណ្តុះដោយអ្នកម្តាយនៃកងទ័ពកម្លោះ ២,០០០នាក់ ដែលមានចិត្តអង់អាចមិនខ្លាចស្លាប់ ដោយសារតែអ្នកម្តាយរបស់ពួកគេបានបង្រៀនពួកគេថា បើសិនជាពួកគេពុំសង្ស័យទេ នោះព្រះទ្រង់នឹងរំដោះពួកគេ ។ អ្វីដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍បំផុតចំពោះខ្ញុំ គឺនៅពេលដែលពួកគេនិយាយឡើងវិញទៅកាន់ហេលេមិនពីអ្វីដែលម្តាយរបស់ពួកគេបានបង្រៀន ៖ « ហើយពួកគេបានរៀបរាប់ប្រាប់ខ្ញុំនូវពាក្យពេចន៍របស់ម្ដាយគេថា ៖ យើងខ្ញុំមិនសង្ស័យសោះថា ម្ដាយយើងដឹងការណ៍នេះ »។ 7
ដើម្បីបង្រៀនសេចក្តីសុចរិតដល់កូនៗរបស់យើង វាសំខាន់ខ្លាំងណាស់ដែលយើងត្រូវធ្វើជាគំរូល្អដល់ពួកគេ ។
« ចូរចាំថា . .បងប្អូនតែងតែបង្រៀនជានិច្ច—ទាំងសេចក្តីល្អ ឬសេចក្តីអាក្រក់ ។ គ្រួសាររបស់បងប្អូនកំពុងរៀនសូត្រពីរបៀបរស់នៅ និងសេចក្តីជំនឿរបស់បងប្អូន » 8
ព្រះអម្ចាស់មិនបានបោះបង់ចោលឪពុកម្តាយឲ្យបំពេញព្រះដំបូន្មានរបស់ទ្រង់តែម្នាក់ឯងដើម្បីធ្វើជាគំរូល្អ និងដើម្បីបំពេញគេហដ្ឋានរបស់យើងដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការបម្រើ កាលដែលយើងបង្រៀនសេចក្តីសុចរិត និងសេចក្តីជំនឿដល់កូនចៅរបស់យើងនោះឡើយ ។ ឪពុកម្តាយទាំងឡាយមានព្រះគម្ពីរ ការអធិស្ឋាន និងសិទ្ធិដើម្បីទទួលវិវរណៈសម្រាប់ក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគាត់ ។ ធនធានរបស់សាសនាចក្រ ដូចជា សៀវភៅ « ចូរមកតាមខ្ញុំ » , « សៀវភៅណែនាំកុមារ » និង « សៀវភៅណែនាំយុវវ័យ » ជាកម្មវិធីដែលល្អបំផុត ដើម្បីជួយធ្វើឲ្យគេហដ្ឋានរបស់បងប្អូនក្លាយជាគេហដ្ឋានដែលផ្ដោតលើការសិក្សាដំណឹងល្អសម្រាប់គ្រួសាររបស់បងប្អូន ។
កូនធំៗក៏អាចជួយធ្វើឲ្យគេហដ្ឋានផ្តោតលើការសិក្សាដំណឹងល្អបានផងដែរ ។ អែឌើរ អាដនី វ៉ាយ ខូម៉ាស៊ឺ បានថ្លែងអំពីអំណាចនៃគំរូ ៖ « ថ្មីៗនេះ នៅក្នុងការប្រជុំតមអាហារ និងថ្លែងទីបន្ទាល់ មានយុវជនម្នាក់បានថ្លែងទីបន្ទាល់របស់គាត់ជាលើកដំបូង ចាប់តាំងពីពេលដែលគាត់បានចូលរួមក្នុងសាសនាចក្រ ។ គាត់បានអង្រួនដួងចិត្តសមាជិកគ្រប់គ្នា នៅពេលគាត់ថ្លែងថា ‹ បងប្រុសរបស់ខ្ញុំ គឺជាគំរូដ៏អស្ចារ្យសម្រាប់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានសង្កេតឃើញការផ្លាស់ប្តូរនៅក្នុងជីវិតបងប្រុសខ្ញុំ នៅពេលគាត់តម្កើងការហៅបព្វជិតភាពរបស់គាត់ ។ ខ្ញុំដឹងថាបងប្រុសខ្ញុំបានហៅដោយព្រះ ឲ្យបម្រើក្នុងមុខតំណែងរបស់គាត់ក្នុងសាសនាចក្រ ។ គាត់មានសេចក្តីអាណិតអាសូរ និងធ្វើការបម្រើ ហើយបានបម្រើព្រះអម្ចាស់ដោយឧស្សាហ៍ព្យាយាម ដោយបន្ទាបខ្លួន និងដោយសេចក្តីសោមនស្សរីករាយ ។ ខ្ញុំចង់ធ្វើដូចជាបងប្រុសរបស់ខ្ញុំ › » 9
ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដឹកនាំសាសនាចក្រនេះ ។ កាលដែលបងប្អូនបង្រៀន ដឹកនាំ និងស្រឡាញ់កូនចៅតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ នោះបងប្អូននឹងទទួលវិវរណៈផ្ទាល់ខ្លួន ដែលជាជំនួយក្នុងការរៀបចំកូនចៅរបស់បងប្អូន ឲ្យធំឡើងនៅលើផ្លូវសុចរិត ។ មិនថាពួកគេប្រឈមមុខជាមួយនឹងឧបសគ្គអ្វីនៅក្នុងជីវិតនោះទេ ពួកគេនឹងអាចយកឈ្នះ ហើយនិយាយថា « យើងមិនសង្ស័យសោះថា ម្ដាយឪពុកយើងដឹងការណ៍នេះ » !
1. ម៉ូសេ ១:៣៩
2. Family Home Evening Resource Book មេរៀនទី ១៧ « សេចក្តីស្រឡាញ់នៅក្នុងផ្ទះ »
3. អែលឌើរ រ៉ូបឺត ឌី ហែល « With All the Feeling of a Tender Parent: A Message of Hope to Families » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៤ ទំព័រ ៩០ ) ។
4. សូមមើល គ. និង ស.៦៨:២៥-២៨
6. សុភាសិត ២២:៦
8. អែលឌើរ រ៉ូបឺត ឌី ហែល « The Father’s Duty to Foster the Welfare of His Family » Ensign វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៧៧ ទំព័រ ៨៨ ។
9. របាយការណ៍សន្នីសីទប្រចាំតំបន់ កូរ៉េ ឆ្នាំ ១៩៧៧ ទំព័រ ៤