តើនៅកន្លែងណា និងដោយរបៀបណាខ្លះដែលយើងអាចរកឃើញព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? ព្យាការីយេរេមាបានទូន្មានថា « ឯងរាល់គ្នានឹងស្វែងរកយើង ហើយនឹងឃើញផង គឺកាលណាឯងស្វែងរកយើងឲ្យអស់អំពីចិត្ត » ។[1] អស់អ្នកដែលបន្ទាបខ្លួន និងមានចិត្តបរិសុទ្ធ អាចរកទ្រង់ឃើញ ។
ការចូលរួមក្នុងការប្រជុំសាក្រាម៉ង់គឺជាកន្លែងដ៏ឥតខ្ចោះដើម្បីបានខិតកាន់តែជិតព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ការថ្វាយបង្គំព្រះអង្គសង្រ្គោះ និងការចូលរួមកម្មវិធីក្នុងព្រះវិហារបង្ហាញពីបំណងប្រាថ្នារបស់យើងដើម្បីធ្វើតាមទ្រង់ ។ នៅក្នុងព្រះវិហារ យើងរៀនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមកពីអ្នកដទៃបន្ថែមទៀត ដែលជាអ្នកខិតខំធ្វើតាមទ្រង់ ។ ព្រះវិហារជាកន្លែងដែលសមាជិកខិតខំព្យាយាមធ្វើតាមទ្រង់ ហើយរស់នៅតាមបទដ្ឋាននៃដំណឹងល្អស្របជាមួយបញ្ហាប្រឈមទាំងអស់របស់ពិភពលោកនេះ ។
« ចូរសូម នោះតែងនឹងឲ្យមកអ្នក ចូររក នោះតែងនឹងឃើញ ចូរគោះ នោះតែងនឹងបើកឲ្យអ្នក »។[2] ទ្រង់គង់នៅក្នុងដួងចិត្តយើង ផ្ទះ និងគ្រប់ទីកន្លែងដែលយើងមើល ទ្រង់គឺគង់នៅគ្រប់ទីកន្លែង ។
ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលនៅក្នុងម៉ាថាយ ១៨:២០ ថា « ដ្បិតកន្លែងណាដែលមាន២ឬ៣នាក់ ប្រជុំជាមួយគ្នា ដោយនូវឈ្មោះខ្ញុំ នោះខ្ញុំក៏នៅកណ្តាលចំណោមអ្នកទាំងនោះដែរ » ។ ពេលបងប្អូនបម្រើអ្នកដទៃ បងប្អូននឹងទទួលអារម្មណ៍ពីសេចក្តីស្រឡាញ់ និងវត្តមានរបស់ទ្រង់ ហើយទ្រង់សព្វព្រះទ័យនឹងបំណងប្រាថ្នារបស់បងប្អូនក្នុងការជួយគ្នា ។ ការណ៍នេះក៏នឹងអនុញ្ញាតឲ្យបងប្អូនចែកចាយសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ជាមួយអ្នកដទៃ—ពួកគេនឹងមើលឃើញអំពីព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់តាមរយៈបងប្អូន ។
កាលយើងជួបជុំគ្នា កាលយើងចែកចាយ និងទទួលបន្ទុកគ្នាទៅវិញទៅមក នោះយើងធ្វើឲ្យពួកគេស្រាល ។[3] យើងបានសន្យាជាមួយព្រះអម្ចាស់ថា យើងនឹងចងចាំទ្រង់ជានិច្ច ហើយរក្សាបទបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ។ វាគឺជាគោលដៅរបស់យើងដើម្បីស៊ូទ្រាំដល់ទីបញ្ចប់ ហើយយើងខិតខំដើម្បីត្រឡប់ទៅរកព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើងវិញ ។
« ចូរសូម នោះតែងនឹងឲ្យមកអ្នក ចូររក នោះតែងនឹងឃើញ ចូរគោះ នោះតែងនឹងបើកឲ្យអ្នក »
នីហ្វៃទី ៣ ១៤:៧ ។
ពាក្យ សាក្រាម៉ង់ ចេញមកពីភាសាឡាតាំងដើមពីរ ៖ អត្ថន័យ sacr « ពិសិដ្ឋ » និង ment មានន័យថា « គំនិត » ។ ដូច្នេះ សាក្រាម៉ង់ផ្តល់ឱកាសមួយសម្រាប់យើងដើម្បីសញ្ជឹងគិត ហើយចងចាំដោយការដឹងគុណចំពោះជីវិត និងការបម្រើរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ប្រហែលជាអ្វីដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ជាងនេះទៅទៀតនោះគឺពាក្យឡាតាំង sacramentum ដែលមានន័យត្រង់ថា « សម្បថ ឬកាតព្វកិច្ចដ៏ឧឡារិក » ។ យើងទាំងអស់គ្នាមក ហើយទទួលទានសាក្រាម៉ង់ ដើម្បីចងចាំដង្វាយធួននៃព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ និងដើម្បីធ្វើជាសាក្សីពីឆន្ទៈរបស់យើងក្នុងការទទួលយកព្រះនាមទ្រង់មកលើខ្លួនយើង ។
ការទទួលទានសាក្រាម៉ង់គឺជាសាក្សីចំពោះព្រះថា ការរំឭកដល់ព្រះរាជបុត្រាទ្រង់នឹងបន្តហួសពីពេលនៃពិធីបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋខ្លីនោះទៅទៀត ។ ព្រះអម្ចាស់សន្យានឹងយើងថា ព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់នឹងគង់នៅជាមួយយើងជានិច្ច នៅពេលយើងទទួលទានសាក្រាម៉ង់ដោយស័ក្តិសម ។
កាលយើងរៀបចំខ្លួន និងទទួលទានសាក្រាម៉ង់ដោយភាពស័ក្តិសម នោះយើងទទួលបានពរជ័យ ហើយវាជួយយើងក្នុងការអភិវឌ្ឍខាងវិញ្ញាណរបស់យើង ។ កាលដែលយើងរកឃើញព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងពិធីបរិសុទ្ធ នោះភាពជាព្រះនឹងបង្ហាញឡើង ។
អាលម៉ាបានមានប្រសាសន៍ថា អំណររបស់លោកកាន់តែពេញដោយជោគជ័យរបស់បងប្អូនលោក ។[4] កាលយើងអញ្ជើញមនុស្សមកព្រះវិហារ នោះយើងនឹងអាចទទួលអារម្មណ៍អំណរដូចគ្នា ។
ការស្វែងរកព្រះគ្រីស្ទមិនមែនជាគំនិតថ្មីនោះទេ ដូចដែលមនុស្សបានស្វែងរកទ្រង់នៅសម័យបុរាណ និងសព្វថ្ងៃនេះដែរ ។[5] ការអធិស្ឋានដោយដួងចិត្តបរិសុទ្ធនឹងជួយយើងរកឃើញទ្រង់ជានិច្ច ។ ការមានក្តីស្រឡាញ់ដូចជាព្រះគ្រីស្ទ ពិតជាជួយយើងដើម្បីស្វែងរកទ្រង់នៅក្នុងអ្នកដទៃ ដែលយើងបម្រើ ។ ការអញ្ជើញមនុស្សឲ្យមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជួយយើងរកឃើញទ្រង់ ដោយសារយើងគឺជាមនុស្សដែលមានសេចក្តីសញ្ញា[6] ហើយវាជាកាតព្វកិច្ច និងការទទួលខុសត្រូវរបស់យើងក្នុងការជួយអ្នកដទៃ ។
ព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលថា « បើអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ខ្ញុំ ចូរកាន់តាមបញ្ញត្តរបស់ខ្ញុំចុះ » ។[7] ទ្រង់ក៏បានបង្គាប់ថា « ត្រូវឲ្យស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចខ្លួនឯង » ។[8]
កាលយើងរស់នៅតាមដំណឹងល្អ ហើយព្យាយាមរក្សាព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ នោះខ្ញុំសូមអធិស្ឋានឲ្យព្រះអម្ចាស់អាចពង្រឹងរាល់ជង្គង់ដែលទន់ខ្សោយ ហើយបំពេញដួងចិត្តយើងដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះ និងកូនចៅរបស់ទ្រង់ ។ សូមឲ្យទ្រង់ប្រទានពរយើងដោយកម្លាំងដើម្បីជម្នះឧបសគ្គក្នុងជីវិត ដែលយើងអាចនឹងត្រឡប់ទៅកាន់ទ្រង់ក្នុងនគររបស់ទ្រង់វិញ ៕
[1] យេរេ. ២៩:១៣ ។
[2] នីហ្វៃទី ៣ ១៤:៧ ។
[3] ម៉ូសាយ ១៨:៨ ។
[4] អាលម៉ា ២៩:១៤ ។
[5] អេធើរ ១២:៤១ ។
[6] ម៉ូសាយ ១៨:៩ ។
[7] យ៉ូហាន ១៤:១៥ ។
[8] ម៉ាថាយ ២២:៣៩ ។