តើអ្នកនៅចាំពីអារម្មណ៍ដែលអ្នកធ្លាប់មាននៅពេលដែលអ្នកបានចូលរួមក្នុងកម្មវិធីប្រជុំរបស់ព្រះវិហារជាលើកដំបូង ឬប្តូរទីកន្លែងទៅរស់នៅតំបន់ថ្មី ឬចាប់ផ្តើមការងារនៅក្រុមហ៊ុនថ្មីដែរឬទេ ? ចំពោះមនុស្សជាច្រើន បទពិសោធន៍បែបនេះនាំមកនូវអារម្មណ៍ប៉ះទង្គិចនៃអារម្មណ៍រំភើប និងការថប់បារម្ភ ។ ខ្ញុំមានឱកាសជួបជាមួយក្រុមអ្នកផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿថ្មីៗនេះ បន្ទាប់ពីសន្និសីទស្តេកនៅតំបន់អាស៊ី ។ នៅពេលពួកគេបានចែកចាយដំណើររឿងនៃការផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿរបស់ពួកគេរួច ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ទោះបីជាមានអារម្មណ៍សប្បាយចិត្តក៏ដោយ ក៏ពួកគេនៅតែមានអារម្មណ៍ថប់បារម្ភថាតើពួកគេនឹងត្រូវទទួលឲ្យចូលក្នុងសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ដែរឬទេ ។ ខ្ញុំសូមផ្ដល់យោបល់នូវគោលការណ៍មួយចំនួនដែលនឹងជួយយើងស្វាគមន៍អ្នកផ្សេងទៀតចូលមកក្នុងសាសនាចក្រ ហើយជួយពួកគេមានអារម្មណ៍ថា ពួកគេមានចំណែក ។
- ឈោងទៅជួយ ៖ នៅស្តេកដែលខ្ញុំបានទៅទស្សនកិច្ចកាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុន គណៈប្រធានស្តេកបានផ្ដល់ការអញ្ជើញពិសេសមួយដល់ថ្នាក់ដឹកនាំស្តេកទាំងអស់ឲ្យឈោងទៅជួយ និងទាក់ទងសមាជិកថ្មី និងសមាជិកដែលត្រឡប់មកវិញ ដោយការស្វាគមន៍ពួកគេ និងចាប់ផ្ដើមស្គាល់ពួកគេដោយផ្ទាល់ ។ សកម្មភាពសាមញ្ញៗ ដូចជា ការស្វាគមន៍អ្នកដទៃដោយស្នាមញញឹមដ៏កក់ក្តៅ ណែនាំពួកគេឲ្យសមាជិកផ្សេងទៀតក្នុងក្រុមជំនុំស្គាល់ ទៅអង្គុយជាមួយពួកគេក្នុងពេលប្រជុំ ឬឆ្លៀតពេលដើម្បីស្គាល់ពួកគេពិតប្រាកដ ហើយចំណាប់អារម្មណ៍របស់ពួកគេអាចបង្កើតចំណាប់អារម្មណ៍យូរអង្វែង និងជួយបង្កើតអារម្មណ៍ នៃការមានទំនាក់ទំនង និងការមានចំណែក ។ អែលឌើរ សូរ៉េស បានរំឭកយើងថា « [ សមាជិកថ្មី ] ពួកគេត្រូវការបងប្អូនប្រុសស្រីនៅក្នុងសាសនាចក្រ ដែលចាប់អារម្មណ៍លើពួកគេដោយស្មោះសរ ជាមិត្តពិត និងស្មោះត្រង់ដែលពួកគេនឹងងាកទៅរកជានិច្ច ជាអ្នកដែលនឹងដើរនៅក្បែរពួកគេ និងជាអ្នកដែលនឹងឆ្លើយសំណួររបស់ពួកគេ » ។[1]
« ប្រាស្រ័យទាក់ទងនឹងអ្នកដទៃតាមរបៀបមួយដែលខ្ពស់ជាង និងបរិសុទ្ធជាងនេះ » ។
រ័សុល អិម ណិលសុន
- ការគោរពភាពចម្រុះ ៖ យើងក៏ត្រូវទទួលស្គាល់ និងអរគុណជានិច្ចចំពោះប្រវត្តិសាស្ត្រ វប្បធម៌ និងបទពិសោធន៍ពិសេសៗរបស់អ្នកដទៃផងដែរ ។ នៅពេលខ្ញុំបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានៅក្នុងបេសកកម្ម ហ៊ូស្តុនតិចសាស់ យើងមានសមាជិកដែលនិយាយភាសាចិន វៀតណាម ខ្មែរ ជប៉ុន កូរ៉េ ឡាវ នៅក្នុងតំបន់នេះ ។ ទោះបីជាពួកគេមានវប្បធម៌ និងភាសាខុសគ្នាក៏ដោយ ក៏ពួកគេបានឱបគ្នាទៅវិញទៅមកដោយការគោរពចំពោះភាពចម្រុះគ្នា និងចំពោះការរួមចំណែកចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកដល់សាសនាចក្រតាមរបៀបរបស់ពួកគេផ្ទាល់ផងដែរ ។ ដូចដែលអែលឌើរ រ៉ូបឺត ឌី ហែលបានបង្រៀនថា « យើងទាំងអស់គ្នាជាសហគមន៍នៃពួកបរិសុទ្ធ យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវការគ្នា ហើយយើងទាំងអស់គ្នាកំពុងធ្វើការឆ្ពោះទៅរកគោលដៅតែមួយ ។ យើងម្នាក់ៗអាចផ្ដាច់ខ្លួនយើងដោយឡែកចេញពីសមាជិកក្នុងវួដ ឬសាខារបស់យើង ដោយឈរលើមូលដ្ឋាននៃភាពខុសគ្នារបស់យើង ។ ប៉ុន្តែយើងមិនត្រូវលាក់ខ្លួនយើងឬផ្ដាច់ខ្លួនចេញដាច់ដោយឡែកពីឱកាសនានាដោយសារតែភាពខុសគ្នាដែលយើងយល់ឃើញក្នុងខ្លួនយើងនោះឡើយ ។ ជំនួសមកវិញ សូមឲ្យយើងចែកចាយអំណោយទាន និងទេពកោសល្យរបស់យើងជាមួយអ្នកដទៃ នាំមកនូវភាពភ្លឺស្វាងនៃសេចក្តីសង្ឃឹម និងអំណរដល់ពួកគេ ហើយការធ្វើដូច្នេះដើម្បីលើកកម្ពស់ស្មារតីរបស់យើង » ។ [2] ប្រធាន ណិលសុនក៏លើកទឹកចិត្តយើងនៅក្នុងសន្និសីទទូទៅកន្លងទៅនេះឲ្យ« ប្រាស្រ័យទាក់ទងនឹងអ្នកដទៃតាមរបៀបមួយដែលខ្ពស់ជាង និងបរិសុទ្ធជាងនេះ » ។ [3]
- ការមានចិត្តអត់ធ្មត់ ៖ ជាងនេះទៅទៀត យើងត្រូវទទួលស្គាល់ថា ដំណើរខាងវិញ្ញាណរបស់មនុស្សគ្រប់រូបគឺខុសប្លែកពីគ្នា ហើយវាមានការរីកចម្រើនក្នុងល្បឿនខុសគ្នា ។ ជួនកាល យើងត្រូវតែប្រើការអត់ធ្មត់ ហើយត្រូវមានការគាំទ្រ នៅពេលអ្នកដទៃស្វែងរកសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេ ហើយអភិវឌ្ឍន៍ទីបន្ទាល់របស់ពួកគេផ្ទាល់ ។ ខ្ញុំបានចូលរួមសាសនាចក្រពេលខ្ញុំមានអាយុ ១៩ ឆ្នាំ ។ វាមិនមែនជាការផ្លាស់ប្តូរដ៏ងាយស្រួលសម្រាប់ខ្ញុំទេ ជាពិសេសចំពោះការរក្សាថ្ងៃឈប់សម្រាកឲ្យបរិសុទ្ធ ដោយសារមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំជាច្រើននៅក្រៅសាសនាចក្រតែងតែជួបជុំគ្នានៅថ្ងៃអាទិត្យ ។ ខ្ញុំមានអំណរគុណជារៀងរហូតចំពោះថ្នាក់ដឹកនាំនិងសមាជិកដែលមានសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលបានអត់ធ្មត់គ្រប់គ្រាន់ដើម្បីជួយខ្ញុំឲ្យចូលមកក្នុងក្រោលបន្តិចម្តងៗ ។ ពួកគាត់ពុំបានវិនិច្ឆ័យទេ ! នៅក្នុងសុន្ទរកថារបស់លោកក្នុងសន្និសីទទូទៅខែតុលា ឆ្នាំ ២០១៨ អែលឌើរ សូរ៉េស បានចែកចាយគន្លឹះដ៏មានប្រយោជន៍មួយ ដើម្បីជួយសមាជិកថ្មីធ្វើការផ្លាស់ប្តូររបស់ពួកគេចូលមកក្នុងសាសនាចក្រ ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា « ការទទួលស្គាល់នូវការសម្របខ្លួន និងឧបសគ្គនានារបស់មិត្តភក្តិថ្មីយើងនៅក្នុងការក្លាយជាសមាជិកនៃគ្រួសារព្រះ ដូចជាបងប្អូនប្រុសស្រីរបស់យើង នោះយើងអាចចែកចាយរបៀបដែលយើងយកឈ្នះលើឧបសគ្គស្រដៀងគ្នានោះនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកយើង ។ ការណ៍នេះនឹងជួយពួកគេឲ្យដឹងថា ពួកគេពុំឯកោឡើយ ហើយថា ព្រះនឹងប្រទានពរដល់ពួកគេ នៅពេលពួកគេអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើការសន្យារបស់ទ្រង់ » ។
សេចក្ដីបញ្ចប់
ក្នុងនាមជាសមាជិកសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ យើងមានការទទួលខុសត្រូវដ៏ពិសិដ្ឋមួយដើម្បីជួយមនុស្សដទៃ ជាពិសេសសមាជិកថ្មី និងសមាជិកដែលត្រឡប់មកវិញ ដើម្បីឲ្យពួកគេទទួលអារម្មណ៍ថា ពួកគេ« មិនមែនជាអ្នកដទៃ ឬជាអ្នកគ្រាន់តែសំណាក់អាស្រ័យនៅនោះទេ ប៉ុន្តែគឺជាជាតិតែមួយនឹងពួកបរិសុទ្ធ » ។ [4] សូមឲ្យយើងទាំងអស់គ្នាខិតខំធ្វើជាសិស្សដ៏ពិតរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយធ្វើតាមគំរូរបស់ទ្រង់អំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងការបម្រើ ដោយការជួយអ្នកដទៃឲ្យទទួលបាននូវពរជ័យនៃការមានចំណែកចំពោះគ្រួសារខាងវិញ្ញាណរបស់យើង ។ នៅពេលយើងរួបរួមគ្នាក្នុងសេចក្ដីជំនឿ និង « រួមមកតែមួយ នៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ » [5]យើងអាចប្រែក្លាយ« ជាកម្លាំងដ៏អស្ចារ្យមួយសម្រាប់សេចក្តីល្អនៅក្នុងពិភពលោកនេះ » ។ [6]
[1] អូលីសេស សូរ៉េស « One in Christ » Ensign ខែ តុលា ឆ្នាំ ២០១៨ ទំព័រ ៣៧ ។
[2] រ៉ូបឺត ឌី ហែល « Belonging to a Ward Family » Ensign ខែមីនា ឆ្នាំ១៩៩៦ ទំព័រ ១៦ ។
[3] រ័សុល អិម ណិលសុន « Peacemakers Needed » Liahona ខែឧសភា ឆ្នាំ២០២៣ ។
[4] អេភេសូរ ២:១៩
[5] កាឡាទី ៣:២៨
[6] អូលីសេស សូរ៉េស « One in Christ » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៨ ទំព័រ ៣៧ )