ព្រះអម្ចាស់មានព្រះទ័យលើសមាជិកនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយទាំងអស់សម្រាប់ការទទួលខុសត្រូវដ៏ពិសិដ្ឋក្នុងការបង្វែរដួងចិត្តរបស់កូនទៅរកឪពុក ។ « មើល មុនដែលថ្ងៃដ៏ធំ ហើយគួរស្ញែងខ្លាចរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានមកដល់ នោះអញនឹងចាត់អេលីយ៉ា ឲ្យមកឯឯងរាល់គ្នា លោកនឹងបង្វែរចិត្តពួកឪពុកមកឯកូន នឹងចិត្តកូនមកឯឪពុកវិញ ក្រែងអញមកវាយផែនដីដោយសេចក្ដីបណ្តាសា » ។ ( ម៉ាឡាគី ៤:៥–៦ ) យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានធ្វើឲ្យខគម្ពីរនេះកាន់តែមានអត្ថន័យ នៅពេលលោកបានមានប្រសាសន៍ថា « ឥឡូវនេះ ពាក្យ បង្វែរ ត្រង់នេះគួរតែបានបកប្រែថា ចង ឬ ផ្សារភ្ជាប់ » ( Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ៤៧២ ) ។ បទបញ្ញត្តិនេះមកជាមួយនឹងការសន្យានានាដែលមានន័យថានឹងផ្ដល់ពរដល់យើង ហើយចងយើងកាន់តែជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
ពរជ័យមួយនៃពរជ័យទាំងនោះគឺអំណរ ។ ប្រធាន ហាវើដ ដបុលយូ ហឹនធើរ បានមានប្រសាសន៍ថា « ខ្ញុំបានរៀនថា អស់អ្នកដែលចូលរួមក្នុងកិច្ចការស្រាវជ្រាវពង្សប្រវត្តិ ហើយបន្ទាប់មកធ្វើកិច្ចការនៃពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធសម្រាប់ឈ្មោះដែលពួកគេបានរកឃើញ នឹងស្គាល់ពីអំណរនៃការទទួលបានពរជ័យទាំងសងខាង » ( Howard W. Hunter, « A Temple-Motivated People » Ensign ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៩៩៥ ទំព័រ ៤–៥ ) ។
កិច្ចការពង្សប្រវត្តិក៏នឹងផ្តល់ពរដល់កូនចៅយើងផងដែរ ។ នៅក្នុងអត្ថបទមួយក្នុងកាសែត New York Times ប្រូយស៍ ហ្វីល័រ បានសង្ខេបការសិក្សាអំពីភាពធន់របស់ក្មេងៗ ៖ « កាលណាក្មេងៗកាន់តែច្រើនដឹងពីពង្សប្រវត្តិរបស់ខ្លួន នោះអារម្មណ៍នៃការគ្រប់គ្រងលើជីវិតរបស់ពួកគេកាន់តែរឹងមាំ មានការគោរពខ្លួនឯងកាន់តែខ្លាំង ហើយកាន់តែជោគជ័យ ដែលពួកគេជឿលើដំណើរការគ្រួសាររបស់ពួកគេ » ។ ការយល់ដឹងពីកន្លែងដែលពួកគេមក « បានក្លាយទៅជាអ្នកទស្សន៍ទាយតែមួយគត់ដ៏ល្អបំផុតនៃសុខភាពផ្លូវចិត្ត និងសុភមង្គលរបស់ក្មេងៗ » ( « The Stories That Bind Us » New York Times ថ្ងៃទី ១៥ ខែ មីនា ឆ្នាំ ២០១៣ ) ។ នេះគឺជាពរជ័យដ៏មានឥទ្ធិពលដែលអាចក្លាយជារបស់យើង ។
«ព្រះអម្ចាស់កំពុងពន្លឿនកិច្ចការរបស់ទ្រង់ដើម្បីប្រមូលផ្ដុំវង្សអ៊ីស្រាអែល ។ ការប្រមូលផ្ដុំនោះ គឺជាកិច្ចការដ៏សំខាន់បំផុតនៅលើផែនដីសព្វថ្ងៃនេះ »
រ័សុល អិម ណិលសុន
ខ្ញុំសូមណែនាំឲ្យគិតអំពីគំនិតសាមញ្ញពីរ នៅពេលយើងសញ្ជឹងគិតពីសារៈសំខាន់នៃកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។
ការប្រមូលសាសន៍អ៊ីស្រាអែលគឺជាបទបញ្ញត្តិ ។ ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន ដែលជាព្យាការីជាទីស្រឡាញ់របស់យើង បានគូសបញ្ជាក់យ៉ាងមានអានុភាពថា ទំនួលខុសត្រូវពិសេសរបស់យើងគឺជួយប្រមូលសាសន៍អ៊ីស្រាអែលដែលខ្ចាត់ខ្ចាយ ហើយរៀបចំពិភពលោកសម្រាប់ការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ លោកបានអញ្ជើញយើងឲ្យជួយប្រមូលសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ហើយបានមានប្រសាសន៍ថា វាគឺជា « កិច្ចការដ៏សំខាន់បំផុតនៅលើផែនដីសព្វថ្ងៃនេះ » ( រ័សុល អិម ណិលសុន និង វិនឌី ដបុលយូ ណិលសុន « សង្ឃឹមនៃអ៊ីស្រាអែល » [ ការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានសម្រាប់យុវវ័យទូទាំងពិភពលោក ថ្ងៃទី ៣ ខែ មិថុនា ឆ្នាំ ២០១៨ ]បន្ថែមនៅក្នុង New Era និង Ensign ទំព័រ ៣ នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) ។
ការគោរពប្រតិបត្តិគឺជាគោលការណ៍នៃស្ថានសួគ៌ ហើយនៅពេលយើងចូលរួមក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ យើងត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យគោរពប្រតិបត្តិព្រះអម្ចាស់ឲ្យអស់ពី « ពលំ អស់ពីគំនិត ហើយអស់ពីកម្លាំងនៃអ្នក » ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៥៩:៥ ) ។ នៅពេលយើងចូលរួមក្នុងកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងពង្សប្រវត្តិ នោះយើងកំពុងគាំទ្រដល់ព្យាការីដែលនៅរស់ និងព្រះអម្ចាស់របស់យើង ។ ដូចជាព្រះគ្រីស្ទបានមានព្រះបន្ទូលថា ៖ « បើអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ខ្ញុំ ចូរកាន់តាមបញ្ញត្តិរបស់ខ្ញុំចុះ » ( យ៉ូហាន ១៤:១៥ ) ។ នៅពេលយើងធ្វើដូច្នេះ យើងអាចទុកចិត្តថា ព្រះអម្ចាស់នឹងដឹកនាំ ហើយប្រទានពរដល់យើង ។
កិច្ចការពង្សប្រវត្តិ គឺជារបៀបមួយដើម្បីគោរពដល់ឪពុកម្តាយរបស់យើង ។ ដោយផ្អែកលើបទបញ្ញត្តិនៃការគោរពដល់ឪពុក និងម្តាយរបស់យើង ខ្ញុំសូមណែនាំថា រាល់ពេលដែលអ្នកគិតពីបុព្វការីជនរបស់អ្នក សូមគិតអំពីពរជ័យ និងកិត្តិយសដែលអ្នកអាចយកជូនពួកគាត់ម្នាក់ៗ ដោយធ្វើកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងពង្សប្រវត្តិជំនួសពួកគាត់ ។ សូមប្រមូលដំណើររឿងរបស់ពួកគាត់ ព្រោះមនុស្សគ្រប់គ្នាមានដំណើររឿងដែលត្រូវប្រាប់ ហើយដំណើររឿងទាំងនេះផ្ដល់ពរជ័យ និងពង្រឹងដល់ជីវិតរបស់យើង ។ យើងត្រូវរៀនពីគុណធម៌ និងការលះបង់របស់ពួកគាត់ កេរដំណែលដ៏អស្ចារ្យ និងមរតករបស់ពួកគាត់ ។ នៅពេលយើងគោរពឪពុកម្តាយរបស់យើងតាមរយៈការរស់នៅដោយសុចរិត និងពោរពេញដោយការគោរព នោះយើងមានអារម្មណ៍ស្រឡាញ់ពួកគាត់ ហើយទទួលបានពរជ័យជាច្រើនពីការធ្វើតាមដំបូន្មានរបស់ពួកគាត់ ។ នៅពេលយើងគោរពនាមត្រកូលរបស់យើង យើងទទួលបានអត្តសញ្ញាណពីបុព្វការីជនរបស់យើង ហើយយើងបន្សល់ទុកអត្តសញ្ញាណដល់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ ។ ហើយយើងគោរពបុព្វការីជនរបស់យើងបំផុត នៅពេលយើងធានាឲ្យបានថាពួកគាត់បានទទួលពរជ័យក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។
នៅពេលយើងអធិស្ឋាន ហើយគិតអំពីការបង្វែរដួងចិត្តរបស់យើងទៅកាន់បុព្វការីជនរបស់យើង ទៅកាន់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងព្រះអង្គសង្គ្រោះ នោះយើងដឹងថាយើងកំពុងបម្រើទ្រង់ ។ អែលឌើរ បែដណា បានបង្រៀនថា « ការធ្វើតាមការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះយាងអញ្ជើញអំណាចខាងវិញ្ញាណមកក្នុងជីវិតរបស់យើង—អំណាចក្នុងការស្តាប់ និងស្តាប់បង្គាប់ អំណាចក្នុងការដឹង និងអំណាចដើម្បីបន្តព្យាយាម ។ ភាពជាសិស្សដែលមានការលះបង់គឺជាចម្លើយដ៏ល្អបំផុត និងតែមួយគត់ចំពោះគ្រប់សំណួរ និងបញ្ហាប្រឈមនានា » ( ដេវីឌ អេ បែដណា « Faithful Parents and Wayward Children » Ensign ខែ មីនា ឆ្នាំ ២០១៤ ទំព័រ ១៦-២២ ) ។
ខ្ញុំចង់ថ្លែងទីបន្ទាល់ថា នេះគឺជានគររបស់ទ្រង់ ហើយព្រះរាជបំណងរបស់ទ្រង់គឺដើម្បីនាំឲ្យមានអមតភាព និង ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដល់មនុស្ស ។ ខ្ញុំដឹងថា ព្រះអម្ចាស់មានព្រះជន្មរស់ ហើយស្រឡាញ់យើងគ្រប់គ្នា ហើយទ្រង់ចង់ឲ្យយើងត្រឡប់ទៅរកទ្រង់វិញ ហើយរស់នៅជាមួយទ្រង់ ។ ខ្ញុំចូលចិត្តធ្វើកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងពង្សប្រវត្តិ ហើយដឹងថាកិច្ចការនេះនឹងចងយើងជាមួយនឹងបុព្វការីជនរបស់យើង ហើយធ្វើឲ្យយើងកាន់តែមានភាពជាសិស្សដែលមានការលះបង់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ៕