កាលខ្ញុំនៅជាក្មេងប្រុសម្នាក់ បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ពុំមានអត្ថន័យច្រើនចំពោះខ្ញុំទេ ព្រោះខ្ញុំមិនបានដឹងថា តើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជានរណា ហើយបានធ្វើអ្វីខ្លះសម្រាប់យើងនោះទេ ។
អ្វីដែលខ្ញុំដឹងនោះ គឺថាមានលោកតា សាន់តាក្លូស ជាអ្នកនាំយកអំណោយមកអោយក្មេងៗនៅយប់មុនបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ ។ នៅពេលព្រឹកមកដល់ ខ្ញុំបានដឹងថា នោះគ្រាន់តែជារឿងស្រមើស្រមៃ និងពិរោះស្តាប់មួយតែប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែវានៅតែជារឿងស្រមើស្រមៃ និងមានក្តីសង្ឃឹមដដែលរាល់ឆ្នាំ ។ យ៉ាងណាមិញ រឿងនេះបានកើតឡើងនៅក្នុងយុគសម័យនៃភាពក្រីក្រ និងការខ្វះខាតខាងសម្ភារៈ ។
ប៉ុន្តែនៅពេលដែលខ្ញុំធំឡើង ខ្ញុំបានដឹងថា គ្រីស្ទម៉ាស់មានអ្វីៗជាច្រើនជាងគ្រាន់តែអំណោយ ។ លើសពីនេះ តាមរយៈការធ្វើជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ខ្ញុំបានរៀនថា គ្រីស្ទម៉ាស់គឺជាពេលវេលានៃការចែករំលែក ក្តីអំណរ ក្តីស្រឡាញ់ សេចក្តីមេត្តាករុណា ការដឹងគុណ និងសេចក្តីសប្បុរស ។ ដ្បិតនៅក្នុងវិញ្ញាណដ៏ពិតនៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់គឺថា ដោយនូវសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ទេវភាពរបស់ទ្រង់ ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើងបានប្រទានដល់យើងនូវព្រះរាជបុត្រាដ៏មានតម្លៃរបស់ទ្រង់ គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាអំណោយសម្រាប់សុខុមាលភាពនៃមនុស្សលោកទាំងអស់ ។
ការបង្រៀនរបស់ប្រធាន ណិលសុន មានសារៈសំខាន់ណាស់ ៖ « អំណរដែលយើងមាន នោះវាមានឥទ្ធិពលតិចតួចចំពោះកាលៈទេសៈនៃជីវិតយើង ប៉ុន្តែវាមានឥទ្ធិពលខ្លាំងលើអ្វីដែលជីវិតយើងផ្តោតទៅលើ ។ ពេលជីវិតរបស់យើងផ្តោតលើផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះរបស់ព្រះ … និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ព្រមទាំងដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ នោះយើងអាចមានអំណរ មិនថាមានអ្វីកំពុងកើតឡើង—ឬមិនកើតឡើង—នៅក្នុងជីវិតយើងនោះទេ ។ អំណរកើតមានឡើង ហើយដោយសារតែទ្រង់ ។ ទ្រង់គឺជាប្រភពនៃអំណរទាំងអស់ » ។ ( រ័សុល អិម ណិលសុន « Joy and Spiritual Survival » Liahona ខែតុលា ឆ្នាំ២០១៦ ទំព័រ ៨៤ ) ។
« យើងអាចមានអំណរ មិនថាមានអ្វីកំពុងកើតឡើង—ឬមិនកើតឡើង—នៅក្នុងជីវិតយើងនោះទេ ។ អំណរកើតមានឡើង ហើយដោយសារតែទ្រង់ ។ ទ្រង់គឺជាប្រភពនៃអំណរទាំងអស់ »
រ័សុល អិម ណិលសុន
តាមរយៈការប្រសូតរបស់ទ្រង់ យើងត្រូវបានធានាថា សេចក្តីសង្ឃឹម និងសេចក្តីសុខសាន្តគឺអាចសម្រេចបាន ។ មានតែតាមរយៈទ្រង់ប៉ុណ្ណោះដែលយើងអាចរកឃើញអត្ថន័យពិតនៃជីវិត មានភាពធន់នឹងការប្រឈមជាមួយឧបសគ្គទាំងឡាយ និងសម្រេចបាននូវដំណោះស្រាយដោយសន្តិវិធីចំពោះការសាកល្បង និងទុក្ខលំបាកនៃពិភពលោកនេះ ។ សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអម្ចាស់ និងសេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ អាចរំដោះយើងចេញពីទម្រង់នៃអំពើទុច្ចរិត និងអំពើអាក្រក់ជាច្រើននៅក្នុងពិភពលោក ។ នៅទីណាដែលព្រះគ្រីស្ទបានប្រសូត្រ សេចក្តីសង្ឃឹមកើតមាននៅទីនោះ ។ នៅទីណាដែលព្រះគ្រីស្ទបានប្រសូត្រ សេចក្តីសុខសាន្ត និងសេចក្តីស្រឡាញ់កើតមាននៅទីនោះ ហើយទីណាដែលសេចក្តីសុខសាន្ត និងសេចក្តីស្រឡាញ់កើតមាន នោះនឹងគ្មានកន្លែងសម្រាប់សេចក្តីស្អប់ សេចក្តីទុច្ចរិត គំនិតអាក្រក់ ពាក្យចចាមអារ៉ាមនៃសង្គ្រាម និងសង្រ្គាមឡើយ ។ ចំណេះដឹងទាំងនេះនាំមកនូវជីវិត និងក្តីសង្ឃឹមដល់ពិភពលោក ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទយាងមកដើម្បីជួយ សង្រ្គោះ ព្យាបាល និងធ្វើឲ្យមនុស្សលោកបានល្អនៅចំពោះព្រះ ( អេសាយ ៦១:១; លូកា ៤:១៧–២១ ) ។ ការណ៍នោះហើយដែលធ្វើឲ្យមានអំណរដ៏មហិមា !
សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយបន្តបង្រៀនទៅកាន់ពិភពលោកពីរបៀបដែលកំណើតរបស់ព្រះគ្រីស្ទបាននាំមកនូវជីវិត និងក្តីសង្ឃឹមមកកាន់ពិភពលោក ។ គំនិតនៃការផ្តួចផ្តើមមួយគឺ « បំភ្លឺពិភពលោក » ។ ការផ្តោតទៅលើកការផ្តួចផ្តើមនេះ គឺជាការរំឭកយើងអំពីសារៈសំខាន់នៃកំណើតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ដោយការចែករំលែកសារលិខិតបំផុសគំនិតរាល់ថ្ងៃអំពីព្រះអង្គសង្រ្គោះ ជាការនាំមកនូវក្តីអំណរទៅនរណាម្នាក់រាល់ថ្ងៃក្នុងខែធ្នូ ។ សកម្មភាពដ៏សំខាន់មួយទៀតគឺ « សន្និសីទការពង្រឹងក្រុមគ្រួសារ » ដែលផ្តោតទៅលើការបង្រួបបង្រួមក្រុមគ្រួសារតាមរយៈសេចក្តីសង្ឃឹមទៅលើព្រះអម្ចាស់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក បានបង្រៀនថា « ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាពន្លឺលោកិយ ពីព្រោះទ្រង់គឺជាប្រភពនៃពន្លឺដែល ‹ ចេញមកពីវត្តមាននៃព្រះដើម្បីបំពេញភាពល្ហល្ហេវនៃផ្ទៃមេឃ › ( គ. និង ស. ៨៨:១២ ) ។ ពន្លឺរបស់ទ្រង់គឺជា ‹ ពន្លឺពិតដែលបំភ្លឺដល់មនុស្សទាំងអស់ ដែលកើតមកក្នុងលោកិយ › ( គ. និង ស. ៩៣:២ ) ។ …នេះគឺជាពន្លឺដដែល ដែលប្រោសយោបល់ដល់យើង ( គ. និង ស. ៨៨:១១ ) ។ វាគឺជា ‹ ពន្លឺដែល [ យើង ] រាល់គ្នាអាចយកទៅវិនិច្ឆ័យ › ( មរ៉ូ. ៧:១៨ ) ។ វា ‹ ត្រូវបានប្រទានដល់មនុស្សគ្រប់រូប ដើម្បីឲ្យគេអាចដឹងខុស និងត្រូវ › ( មរ៉ូ. ៦:១៦ ) ។
ប្រធាន អូក បានបន្តទៀតថា ៖ « ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាពន្លឺនៃពិភពលោក ដោយសារគំរូរបស់ទ្រង់ និងការបង្រៀនរបស់ទ្រង់បំភ្លឺផ្លូវដែលយើងគួរដើរ ដើម្បីត្រឡប់ទៅកាន់វត្តមាននៃព្រះវរបិតាសួគ៌យើងវិញ ។ មុនពេលព្រះយេស៊ូវប្រសូតមក សាការីបានព្យាករថា ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែលនឹងយាងមកជួបប្រជាជនរបស់ទ្រង់ ‹ ដើម្បីនឹងបំភ្លឺដល់ពួកអ្នកដែលអង្គុយក្នុងសេចក្តីងងឹត ហើយក្នុងម្លប់នៃសេចក្តីស្លាប់ ប្រយោជន៍ឲ្យបានតម្រង់ជើង [ របស់ពួកគេ ] តាមផ្លូវសុខសាន្តវិញ › ( លូកា ១:៧៩ ) » ។ ( ដាល្លិន អេក អូក « The Light and Life of the World » Liahona ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៨៧ ទំព័រ ៦៣ )
ការរស់នៅដោយគ្មានក្តីសង្ឃឹម គឺជាការស្លាប់ !
សេចក្តីសង្ឃឹមដ៏មានជីវិតនេះ គឺជាសេចក្តីសង្ឃឹមដល់ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ( ទីតុស ១:២ ) តាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដ៏ជាទី « សង្ឃឹមនៃយើងរាល់គ្នា » ( ធីម៉ូថេ ទី១ ១:១ ) ។ យើងមានសេចក្តីសង្ឃឹមដោយព្រោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានយាងមកជាកូនមនុស្ស បានមានព្រះជន្ម រស់ សុគត និងមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ។
សូមអោយបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នេះជាឱកាសមួយនៃការផ្តល់ឲ្យជាជាងការទទួលយក ! សូមឲ្យយើងធ្វើជាព្រះហស្តរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដើម្បីលើកស្ទួយ លើកទឹកចិត្ត និងបំពេញដួងចិត្តដោយក្តីសង្ឃឹម ក្តីស្រឡាញ់ ក្តីសប្បុរស ការបម្រើ និងសាមគ្គីភាព ! សូមឲ្យសកម្មភាពរបស់យើងបង្ហាញពីអត្ថន័យដ៏ពិតនៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ ហើយផ្តោតទៅលើព្រះយេស៊ូវ ដែលបានប្រសូតនៅបេថ្លេហិម ដើម្បីសង្គ្រោះយើង ។ ខ្ញុំថ្លែងជាសាក្សីថា ទ្រង់ជាព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងជាព្រះប្រោសលោះរបស់យើង ជាពន្លឺ និងជាជីវិតនៃពិភពលោក ។
នៅក្នុងព្រះនាមដ៏ពិសិដ្ឋនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។