នៅខែសីហា ឆ្នាំ១៩៦៨ ខ្ញុំមានចិត្តរំភើបដើម្បីចូលរួមការជួបជុំក្រុមគ្រួសារមួយដែលធ្វើឡើងនៅឯភ្នំនៃភាគខាងជើងរដ្ឋយូថាហ៍ ។ ដោយនៅពេលនោះខ្ញុំមានអាយុទើបតែប្រាំឆ្នាំ បរិយាកាសនៃភ្នំដ៏ស្រស់ស្អាតនេះបានផ្ដល់ជាដំណើរផ្សងព្រេងដ៏គ្មានទីបញ្ចប់សម្រាប់បងប្អូនជីដូនមួយរបស់ខ្ញុំ និងរូបខ្ញុំ ។ ឪពុករបស់ខ្ញុំ និងពូរបស់ខ្ញុំពីរនាក់បានសម្រេចចិត្តចាកចេញពីការជួបជុំនោះមួយថ្ងៃ ហើយជិះយន្តហោះពីលើភ្នំដើម្បីស្វែងរកហ្វូងសត្វក្តាន់ និងសត្វអែល្ដ ដើម្បីរៀបចំសម្រាប់រដូវបរបាញ់នាពេលខាងមុខ ។ ពូរបស់ខ្ញុំគឺជាអ្នកបើកយន្តហោះ ហើយជាម្ចាស់យន្តហោះដែលមានម៉ាស៊ីនមួយ ។
នៅពេលដែលឪពុករបស់ខ្ញុំ និងពូពីរនាក់ចាប់ផ្តើមហោះហើរលើជ្រលងភ្នំ និងកំពូលភ្នំដ៏ស្រស់ស្អាតទាំងនោះ ពួកគាត់បានដឹងថា ដើម្បីមើលឃើញសត្វក្តាន់ ឬសត្វអែល្ដទាំងនោះ ពួកគាត់ត្រូវហោះហើរក្នុងកម្រិតទាបល្មម ។ នៅពេលពួកគាត់ហោះពីលើជួរភ្នំអេលីហ្សាបែត យន្តហោះនោះបានជួបនឹងខ្យល់គួចស្រូបចុះក្រោម ដែលរុញច្រានយន្តហោះនោះធ្លាក់ដល់ដី ។ ប្រាកដណាស់ ការធ្លាក់នេះគឺមានការខូចខាតជាខ្លាំង ។ ពូរបស់ខ្ញុំដែលមានឈ្មោះថា ស្តេនលី បានស្លាប់នៅក្នុងគ្រោះថ្នាក់នេះ ខណៈដែលពូរបស់ខ្ញុំឈ្មោះ ដាវីឌ និងឪពុករបស់ខ្ញុំបានរងរបួសធ្ងន់ធ្ងរ ប៉ុន្តែបានរួចជីវិត ។ ខ្ញុំនៅចាំមិនភ្លេច នៅពេលដែលខ្ញុំត្រូវបានគេប្រាប់អំពីការធ្លាក់ដ៏គួរឲ្យខ្លាចនេះ ។
ការស៊ើបអង្កេតលើការធ្លាក់នេះបានសន្និដ្ឋានថា អ្នកបើកយន្តហោះមិនអាចគេចចេញពីខ្យល់គួចដែលស្រូបចុះនោះបានទេ ដោយសារយន្តហោះកំពុងហោះទាបពេក ហើយត្រូវបានរុញចូលទៅក្នុងដើមឈើ និងភ្នំភ្លាមៗ ។ មេរៀនសោកនាដកម្មមួយទាក់ទងនឹងការនៅឲ្យឆ្ងាយពីគ្រោះថ្នាក់ តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន ។
ដូចជាការធ្លាក់យន្តហោះដ៏អាណោចអាធ័មនោះដែរ ព្រះគម្ពីរផ្តល់នូវភាពច្បាស់លាស់ថា កលល្បិចដ៏ឥតឈប់ឈរមួយរបស់សាតាំង គឺដើម្បីឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ថាមានសុវត្ថិភាព មានទំនុកចិត្ត និងការគ្រប់គ្រង ខណៈពេលដែលខិតមកជិតគ្រោះថ្នាក់តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន នៅទីបំផុត អនុញ្ញាតឲ្យសាតាំងអូសទាញព្រលឹងរបស់យើងដោយមិនទុកឲ្យយើងមានលទ្ធភាពដកថយនោះទេ ។[1]
« ឥឡូវនេះគឺជាពេលដែលយើងដាក់អាទិភាពខ្ពស់បំផុតទៅលើភាពជាសិស្សរបស់យើង »
ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន
យើងត្រូវបានបង្រៀននៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមនថា អារក្ស « . . .ទាក់កពួកគេអូសទៅដោយខ្សែបន្លា រហូតដល់វាចងពួកគេ ដោយខ្សែដាប់របស់វារហូតតទៅ » ។[2] យោងតាមគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា « . . .វាដើរចុះឡើងទៅមកនៅលើផែនដី ដោយព្យាយាមរកបំផ្លាញព្រលឹងទាំងឡាយនៃមនុស្សលោក » ។[3]
សាតាំងខិតខំធ្វើឲ្យងងឹត ហើយបំភាន់គំនិតមនុស្ស ។ វាព្យាយាមកាត់បន្ថយភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃការប្រព្រឹត្តខុស ។ ការបោកបញ្ឆោត និងភាពមិនពិត គឺជាឧបករណ៍របស់វា ។ វាគឺជាអ្នកត្រាប់តាមដ៏ប៉ិនប្រសប់ ។ ទាំងអស់នេះគឺក្នុងគោលបំណងដើម្បីចាប់យើង ។ « ម្ល៉ោះហើយ យើងឃើញទីបញ្ចប់របស់វា ដែលបានបង្ខូចផ្លូវទាំងឡាយនៃព្រះអម្ចាស់ ម្ល៉ោះហើយ យើងឃើញថា អារក្សពុំដែលគាំទ្រដល់កូនចៅរបស់វាទេនៅថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់ តែវាទាញពួកគេយ៉ាងឆាប់រហ័សទៅកាន់ស្ថាននរកវិញ » ។[4]
ពេលដើរនៅលើផ្លូវជីវិត ប្រសិនបើយើងចូលជិតគែមពេក យើងអាចត្រូវរអិលចុះ ប្រសិនបើយើងមិនប្រុងប្រយ័ត្ន ។ ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានការព្រមានដ៏ខ្លាំងនេះថា « ប៉ុន្តែមានផ្លូវដែលមនុស្សអាចធ្លាក់ចេញពីព្រះគុណ ហើយបោះបង់ព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់នៅ » ។[5]
យើងមានពរដែលមានព្យាការីរបស់ព្រះដែលអាចមើលឃើញ និងដឹងយ៉ាងច្បាស់ពីគ្រោះថ្នាក់នៅជុំវិញយើង ។ ក្នុងសារលិខិតរបស់លោកក្នុងសន្និសីទទូទៅនីមួយៗ ប្រធាន ណិលសុន បានផ្ដល់ការណែនាំដ៏សំខាន់ដើម្បីជួយយើងឲ្យចៀសវាងពីគ្រោះថ្នាក់ខាងវិញ្ញាណ ។ តើប្រធាន ណិលសុន បានបង្រៀនបងប្អូនអ្វីខ្លះ ដែលជួយបងប្អូនឲ្យចៀសផុតពីគ្រោះថ្នាក់ខាងវិញ្ញាណ ? ការបង្រៀនខាងក្រោមមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងចំពោះខ្ញុំ ។
ប្រធាន ណិលសុន បានបង្រៀនថា « បងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់ សម័យនេះគឺជាសម័យចុងក្រោយហើយ ។ បើសិនបងប្អូន និងខ្ញុំត្រូវយកឈ្នះលើគ្រោះថ្នាក់ និងសម្ពាធនានាក្នុងពេលខាងមុខ នោះវាចាំបាច់ណាស់ដែលយើងម្នាក់ៗត្រូវមានគ្រឹះដ៏រឹងមាំខាងវិញ្ញាណសង់នៅលើគ្រឹះនៃព្រះអង្គសង្រ្គោះ ជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទរបស់យើង » ។[6] ប្រធាន ណិលសុន បានបន្តទៀតថា « ព្រះអម្ចាស់បានប្រកាសថា ទោះជាមានឧបសគ្គដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមកក្តី ក៏អស់អ្នកដែលសង់គ្រឹះនៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយរៀនប្រើប្រាស់ព្រះចេស្តារបស់ទ្រង់ ពុំចាំបាច់ចុះចាញ់នឹងការថប់បារម្ភប្លែកៗនៅយុគសម័យនេះដែរ » ។[7]
ដោយភាពច្បាស់លាស់ទាំងស្រុង ប្រធាន ណិលសុន បានបង្រៀនយើងពីរបៀបចៀសវាងពីការអនុញ្ញាតឲ្យសាតាំងទាញយើងចុះ និងរបៀបស្ថាបនាគ្រឹះខាងវិញ្ញាណរបស់យើងនៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ប្រធាន ណិលសុន បានមានប្រសាសន៍ថា « ខ្ញុំសូមអង្វរបងប្អូននៅថ្ងៃនេះ ឲ្យប្រឆាំងនឹងការល្បួងខាងពិភពលោកនេះ តាមរយៈការមានពេលវេលាសម្រាប់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងជីវិតរបស់បងប្អូន—ជារៀងរាល់ថ្ងៃ » ។[8] « ឥឡូវនេះគឺជាពេលដែលយើងដាក់អាទិភាពខ្ពស់បំផុតទៅលើភាពជាសិស្សរបស់យើង » ។[9] « ខ្ញុំសូមលើកទឹកចិត្តបងប្អូនឲ្យលះបង់ពេលវេលារាល់សប្តាហ៍—ពេញមួយជីវិតដែលបងប្អូននៅមាន—ដើម្បីចម្រើនការយល់ដឹងអំពីដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ។[10] « ដូច្នេះថ្ងៃនេះ ខ្ញុំសូមអំពាវនាវឲ្យបងប្អូនឧទ្ទិសជីវិតរបស់បងប្អូនសាជាថ្មីថ្វាយដល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ។[11]
ដូចជាការហោះហើរទាបពេក បណ្តាលឲ្យពូរបស់ខ្ញុំមិនអាចតបតទល់នឹងគ្រោះថ្នាក់នៃខ្យល់គួចស្រូបចុះក្នុងនាមជាអ្នកបើកយន្តហោះនោះដែរ សាតាំងព្យាយាមទាក់ទាញយើងឲ្យដើរទៅជិតគែមដើម្បីវាទាញយើងចុះក្រោម ។ យើងអាចចៀសវាងពីគ្រោះថ្នាក់ទាំងនេះដោយការឆ្លើយតបនឹងការអង្វររបស់ព្យាការីជាទីស្រឡាញ់របស់យើង ដោយការមានពេលវេលាសម្រាប់ព្រះអម្ចាស់ និងដោយការធ្វើឲ្យប្រាកដថាគ្រឹះខាងវិញ្ញាណរបស់យើងត្រូវបានស្ថាបនាយ៉ាងរឹងមាំនៅលើថ្មដានៃព្រះប្រោសលោះរបស់យើង គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
[1] ហេលេមិន ៥:១២, នីហ្វៃទី២ ១:១៣, ហេលិមិន ៧:១៦ ។
[2] នីហ្វៃទី២ ២៦:២២ ។
[3] គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១០:២៧ ។
[4] អាលម៉ា ៣០:៦០ ។
[5] គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ២០:៣២ ។
[6] « ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងគ្រឹះខាងវិញ្ញាណរបស់បងប្អូន » ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន ថ្ងៃទី៣ ខែតុលា ឆ្នាំ២០២១ ។
[7] « ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងគ្រឹះខាងវិញ្ញាណរបស់បងប្អូន » ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន ថ្ងៃទី៣ ខែតុលា ឆ្នាំ២០២១ ។
[8] « មានពេលវេលាសម្រាប់ព្រះម្ចាស់ » ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន ថ្ងៃទី៣ ខែតុលា ឆ្នាំ២០២១ ។
[9] « ព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងយាងមកម្ដងទៀត » ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន ខែតុលា ឆ្នាំ២០២៤ ។
[10] « ព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងយាងមកម្ដងទៀត » ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន ខែតុលា ឆ្នាំ២០២៤ ។
[11] « ព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងយាងមកម្ដងទៀត » ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន ខែតុលា ឆ្នាំ២០២៤ ។