ការជួយ​កុមារ​ឲ្យស្ដាប់

ពេល​កូនៗ​របស់​យើង​នៅតូច យើង​តែងតែ​ជ្រើសរើស​អង្គុយ​ក្នុង​ព្រះវិហារ​នៅកន្លែង​ណា​ដែល​អាច​ចេញចូល​បាន​លឿន ។ ជានិច្ចកាល ​កាបូបដាក់​កន្ទប​មាន​សុទ្ធតែ​សៀវភៅ ខ្មៅដៃ​ពណ៌ និង​ប្រដាប់​លេង​ ដើម្បី​ជួយ​កូន​ឲ្យ​នៅស្ងាត់ស្ងៀម —ជា​ឧបករណ៍​ ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យ​កូនៗ​​ដែល​រពឹសរបស់​យើង ​បាន​នៅ​ស្ងៀម ។ គោលដៅ​របស់​យើង​ គឺ​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួកគេ​នៅស្ងៀមស្ងាត់​អំឡុង​ពេល​ប្រជុំ ។

ប៉ុន្តែ​ពេល​ពួកគេ​​ធំឡើង—ល្មម​អាយុ​ចូល​ថ្នាក់​មត្តេយ្យ—យើង​បាន​សម្រេច​ចិត្ត​ថា ពួកគេបាន​​ត្រៀម​ខ្លួន​​សម្រាប់​ដំណាក់កាល​ថ្មីហើយ ។ យើង​បាន​បង្កើត​ទ្រឹស្តី​ថា ជាមួយនឹង​ការប្រឹងប្រែង​តិចតួច យើងអាច​ជួយ​កូនៗ​ទទួល​បាន​ទស្សនៈ​ថ្មីមួយ​នៃ​ការប្រជុំ​ក្នុង​ព្រះវិហារ ហើយ​ទទួល​ប្រយោជន៍បានកាន់តែ​ច្រើន​មក​ពី​សារលិខិត​ដែល​បានលើក​ឡើង​នៅ​ទីនោះ ។ គោលដៅ​ថ្មី​របស់​យើង​គឺ​ចង់ជួយ​ពួកគេ​ឲ្យ​ស្ដាប់ ហើយ​រៀន​នៅ​អំឡុង​ការ​ប្រជុំ​នានា​នៅ​ព្រះវិហារ ។

ដំបូង​យើង​បានពិភាក្សា​រឿងនេះ​ជា​គ្រួសារ ដោយ​លើកឡើង​ពី​អ្វី​ដែល​យើងនឹង​ធ្វើ និង​ពីហេតុផល​របស់​វា ។ បន្ទាប់មក យើង​បានដកពិសោធន៍ « គ្រា​ដកហូតប្រដាប់​លេង​ចេញ » ជាគ្រា​ដែលយើង​លែង​យក​ប្រដាប់​លេង ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យពួកគេ​នៅស្ងៀមស្ងាត់​ទៅ​ព្រះវិហារ​ទៀតហើយ ប៉ុន្តែ​យើង​លើកទឹកចិត្ត​កូន​អាយុ​ជាងបីឆ្នាំ​ឲ្យស្ដាប់​វិញ ។

នៅគ្រានេះ យើង​បាន​ធ្វើ​ការពិចារណា​យ៉ាងច្រើន ។ យើង​បាន​ដឹង​ថា គេហដ្ឋាន​របស់​យើង​ត្រូវតែ​ក្លាយ​ជា​មជ្ឈមណ្ឌល​រៀនសូត្រ​ខាងវិញ្ញាណ​លើសពេល​ណាៗ​ទាំងអស់ ។ ទស្សនៈ​នៃ​ដំណឹងល្អ​ដែល​បានបង្រៀន​នៅឯ​ព្រះវិហារ​ត្រូវតែ​ក្លាយជា​ចំណុច​ចាប់ផ្តើម​ដ៏​ល្អ​មួយ​សម្រាប់​ការពិភាក្សា​នៅក្នុង​គេហដ្ឋាន​របស់​យើង គោលការណ៍​ដែល​បានបង្រៀន​នៅឯ​គេហដ្ឋាន​ត្រូវតែ​បាន​ពង្រឹង និង​ធ្វើ​ឲ្យ​មានខ្លឹមសារ តាមរយៈ​ការចូលរួម​ក្នុង​ព្រះវិហារ ។ ដូច្នេះហើយ យើង​សង្ឃឹម​ថា កូនៗ​របស់​យើង​នឹង​យល់​ថា​ការប្រជុំ​សាក្រាម៉ង់​កាន់តែ​សំខាន់ ។

យើង​យល់​ថា យើង​ចាំបាច់​ត្រូវ​ផ្ដោតលើ​ការជួយ​កូនៗ​របស់យើងឲ្យ​អភិវឌ្ឍ​ជំនាញ​ស្ដាប់ ។ ខាង​ក្រោម​នេះ​ គឺជា​យោបល់​មួយ​ចំនួន​អំពី​របៀប​ធ្វើ​កិច្ចការ​នេះ ដោយ​ផ្អែក​លើ​បទពិសោធន៍​របស់​យើង ៖

១. បង្រៀន​មេរៀន​សម្រាប់​រាត្រី​ជួបជុំ​ក្រុមគ្រួសារ​អំពី​សារៈសំខាន់​នៃ​ការស្ដាប់ និង​​របៀប​ស្ដាប់ ។ សូម​ចាប់ផ្ដើម​ដោយ​ពិភាក្សា​អំពី​របៀប​ស្ដាប់​គ្នា​នៅក្នុង​ការសន្ទនា​មួយ​ទល់មួយ ។ សម្ដែង​ពី​ស្ថានភាព​នៃ​ការស្ដាប់ ។ បន្ទាប់មក​នៅអំឡុង​សប្ដាហ៍ ចូរ​ធ្វើ​ជាអ្នកស្ដាប់​កូនៗ​ដ៏​ល្អ ។ សូម​បង្ហាញ​ដល់​ពួកគេ​ពី​សារៈសំខាន់​ដែល​អ្នក​ឡើង​និយាយ​សម្លឹង​មើល​ចំ​ភ្នែក​អ្នក​ស្តាប់ ហើយ​​អ្នកស្ដាប់​ត្រូវ​យកចិត្ត​ទុកដាក់​​សា្ដប់ឲ្យពេញលេញ ។

២. បង្កើត​ស្ថានភាព​នៃ​ការស្តាប់​ពិសេសៗ​ផ្សេងទៀត​នៅ​ឯផ្ទះ ។ យើង​បាន​ថតសំឡេង​កូនៗ​របស់​យើង​ ប្រាប់​ពី​ដំណើររឿង​ក្នុង​ព្រះគម្ពីរ និង​ការបង្រៀន​គោលការណ៍​ទាំងឡាយ​នៃ​ដំណឹងល្អ នៅក្នុង​កម្មវិធី​រាត្រី​ជួបជុំ​ក្រុមគ្រួសារ ។ ពួកគេ​ចូលចិត្ត​ស្តាប់​សំឡេង​ខ្លួន​ឯង ហើយ​ចាក់ស្ដាប់​​ម្តងហើយ​ម្តងទៀត ។ ការអាន​ឮៗ​ឲ្យ​កូនៗ​ស្តាប់​ គឺជា​របៀប​ដ៏​អស្ចារ្យ​ដើម្បីបង្រៀន​ពួកគេ​ឲ្យ​ស្តាប់ ។ ហើយ​ការថត​ជម្រើស​អំណាន​ដែល​ចូលចិត្ត​ទាំងនេះ​សម្រាប់​ប្រើ​នៅពេលក្រោយ បានក្លាយ​ជា​រឿង​ពេញនិយម​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​យើង ។ កាសែត​សំឡេង​ទាំងនេះ​មិន​គ្រាន់តែ​ជា​ការកម្សាន្ត​ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែ​វា​ក៏​បង្រៀន​គោលការណ៍​ដំណឹងល្អ​ត្រឹមត្រូវ​ផងដែរ ។

៣. សូម​ពិភាក្សា​ជាក្រុមគ្រួសារ​អំពី​របៀប​ដែល​បច្ចេកទេស​ស្តាប់​ដ៏​ល្អ​ទាំងនេះ ​អនុវត្ត​ចំពោះ​ស្ថានភាព​ស្តាប់​ជា​ក្រុម—ជាពិសេស​ការប្រជុំ​សាក្រាម៉ង់ ។ សូម​ពន្យល់​ថា ការសម្លឹង​មើល​ចំ​ភ្នែក ដែល​បង្រៀន​នៅក្នុង​មេរៀន​បណ្តុះបណ្តាល​​គ្រូបង្រៀន ក៏​អនុវត្ត​ចំពោះ​អ្នកស្តាប់​ផងដែរ ។ នៅក្នុង​ការប្រជុំ​សាក្រាម៉ង់ សូម​ធ្វើ​ជា​គំរូ​នៃ​ទម្លាប់​យកចិត្ត​ទុកដាក់​ស្តាប់​សម្រាប់​កូនៗ​របស់​អ្នក​ដោយ​សម្លឹងមើល​ទៅ​អ្នកឡើង​និយាយ ហើយ​កុំ​ងាក​ភ្នែក​ចុះឡើង ហើយ​មានគំនិត​​រវើរវាយ​ឡើយ​ ។

៤.  នៅឯផ្ទះ សូម​ខិតខំ​ដុះខាត់ និង​ពង្រីក​ចំណេះដឹង​របស់​កូនៗ​អ្នកអំពី​វាក្យសព្ទ​នៃ​ដំណឹងល្អ ព្រោះ​ពេល​ពួកគេ​ឮ​ពាក្យ​ទាំងនេះ​នៅក្នុង​សុន្ទរកថា​ក្នុង​ព្រះវិហារ នោះ​ពួកគេ​អាច​ភ្ជាប់​ទៅនឹង​ពាក្យ​ទាំង​នោះ​កាន់តែ​មាន​ប្រសិទ្ធភាព ។ ភាសា​និយាយ​ភាគច្រើន​ក្នុង​ការប្រជុំ​​នៅ​ព្រះវិហារ​គឺ​សមល្មម​យល់​បាន សូម្បីតែ​កុមារ​តូចៗ​ក្តី ។ ជាឧទាហរណ៍ សូម​ចាប់ផ្តើម​ជាមួយ​ពាក្យ​ដូចជា ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក សេចក្តីសញ្ញា និង​សាក្រាម៉ង់

៥. សូម​ជួយ​កូនៗ​របស់​អ្នក​ឲ្យ​យល់អំ​ពី​គោលបំណង និង​ព្រឹត្តិការណ៍​នៃ​ការប្រជុំ​ទាំងឡាយ​នៅ​ព្រះវិហារ ។ នៅ​អំឡុងពេល​រាត្រី​ជួបជុំ​ក្រុមគ្រួសារ សូម​ពិភាក្សា​ពី​ព្រឹត្តិការណ៍​ជាក់លាក់​ដូចជា ការប្រសិទ្ធពរ ពិធីបញ្ជាក់ និង​សាក្រាម៉ង់ ។ នោះ​ពួកគេ​នឹង​ឆាប់​ស្គាល់ និង​ចាប់​អារម្មណ៍​ផ្នែក​ទាំង​នេះ​នៃ​ការប្រជុំ ។

៦. សូមចាត់នូវ​សុន្ទរកថា​ជាក់លាក់​មួយ​ឲ្យ​កុមារ​ម្នាក់ៗ​ ​ដើម្បី​ឲ្យ​ពួកគេ​​ប្រាប់ឡើងវិញ​នៅ​ឯ​ផ្ទះ ។ សូម​ឲ្យ​ពួកគេ​សរសេរ​សេចក្តី​សង្ខេប​មួយ ឬ​ពីរ​ប្រយោគ អំឡុង​ពេល​ប្រជុំ​នោះ ។ នៅពេល​ដែល​សុន្ទរកថា​មានភាព​លំបាក​ពេក​សម្រាប់​កុមារ​តូចៗ នោះ​ឪពុកម្តាយ ឬ​បងប្រុស​បងស្រី​អាច​ជួយ​ពន្យល់ និង​ប្រាប់​​ពី​គំនិត​នៃ​សុន្ទរកថា​នោះ ។ តាមរបៀប​នេះ​ក្រុមគ្រួសារ​ទាំងមូល​ បាន​ចូលរួម​ចំណែក ហើយ​ម្នាក់ៗ​ទទួល​បាន​អត្ថប្រយោជន៍​ពី​បទពិសោធន៍​នេះ ។

៧. សូម​ចាប់ផ្តើម​ប្រមូល ឬ​ធ្វើ​សៀវភៅ​អនុស្សាវរីយ៍​គ្រួសារ អំ​ពី​ដំណើរ​រឿង​គួរ​ឲ្យ​ចាប់អារម្មណ៍ ឬ​គំនិត​ដែល​បានស្តាប់​ឮនៅក្នុង​ការប្រជុំ​នៅ​ព្រះវិហារ ។ សូម​សរសេរ​ចំណងជើង​សាមញ្ញៗ—សូម​ធ្វើ​ឲ្យ​គម្រោង​នេះ​ជា​គម្រោង​ដែល​កុមារតូចៗ​ក៏​អាច​ចូលរួមបាន​ផងដែរ ។ សូម​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ពួកគេ​បន្ថែម​គំនិត​ផ្ទាល់ខ្លួន ឬ​ឯកសារ​ចែកចាយ ​ដែល​ពួកគេ​អាចយកទៅ​ផ្ទះ ។ នៅពេល​ដែល​រាត្រី​ជួបជុំ​ក្រុមគ្រួសារ​បានផ្តោតលើ​ប្រធានបទ​មួយ​នៃ​ប្រធាន​បទ​ទាំងនេះ ឬ​​សុន្ទរកថាដែល​ចាត់​​ទៅ​ឲ្យ​កុមារ​ម្នាក់ សូម​ពិនិត្យមើលឯកសារ​នេះ​ដើម្បី​ទទួលបាន​ធនធាន​ ។

៨. ការច្រៀង​ទំនុកតម្កើង​នៅ​ឯ​ផ្ទះ​​ជួយ​កុមារ​ឲ្យ​កាន់តែ​ចាប់អារម្មណ៍​លើ​តន្រ្តី​នៅ​ក្នុង​ការប្រជុំ​សាក្រាម៉ង់ ។ ចូរសុំ​​បញ្ជី​ទំនុកតម្កើង​ដែល​បាន​គ្រោង​ទុក​សម្រាប់​ការប្រជុំ​សាក្រាម៉ង់មកពី​អ្នកដឹកនាំ​តន្រ្តី​ បន្ទាប់មក​ហាត់​ទំនុកតម្កើង​ទាំងនោះ​ជាមួយគ្នា​នៅក្នុង​រាត្រី​ជួបជុំ​ក្រុមគ្រួសារ។ សូម​បង្រៀន​កុមារ​ឲ្យ​យកចិត្ត​ទុកដាក់​លើ​ពាក្យ​ជាក់លាក់​មួយ​ចំនួន ។ សូម​ពិភាក្សា​ពី​សារលិខិត​នៃ​ទំនុកតម្កើង​នេះ ។

ប្រសិនបើ​យើង​ដែល​ជា​ឪពុកម្តាយ​ខិតខំ និង​ឆ្លៀតពេល នោះ​យើង​អាច​ជួយ​កូនៗ​របស់​យើងឲ្យ​​មាន​អំណរគុណ​កាន់តែ​ខ្លាំង ​ចំពោះ​ការប្រជុំ​ទាំងឡាយ​នៅ​ព្រះវិហារ​ ។ ហើយ​ការខិតខំ​ដែល​យើង​បណ្តាក់ទុន​ឥឡូវនេះ​នៅក្នង​ការជួយ​ពួកគេ​ឲ្យ​ទទួល​បាន​ជំនាញក្នុង​ការ​ស្តាប់ នឹងប្រែ​​ក្លាយជា​ភាគលាភ​ដ៏អស់កល្ប​ជានិច្ច ។